Nog voor zijn achttiende levensjaar maakte hij een toptransfer naar Barcelona en al gauw werd hij omgedoopt tot de Kroatische Lionel Messi. Vijf jaar en zes clubs later hoopt Alen Halilovic (23) bij SC Heerenveen zijn eeuwige belofte alsnog in te lossen. ‘Ik heb nog een hele carrière voor me.’
Vijf minuten voor het verstrijken van de transferperiode was de kogel dan eindelijk door de kerk: SC Heerenveen had Alen Halilovic binnen. Dat mag best een kleine stunt worden genoemd. De linksbenige middenvelder gold niet zo lang geleden nog als een van de allergrootste talenten ter wereld. Halilovic was nog maar net zestien jaar toen hij zijn debuut maakte in de Champions League. Eind 2012 kwam hij op het veld bij Dinamo Zagreb tijdens de uitwedstrijd tegen Paris Saint-Germain, waarmee hij de boeken in ging als de op één na jongste debutant in de historie van het miljoenenbal. Zijn onderonsje met de bijna twee keer zo lange Zlatan Ibrahimovic leverde een iconisch beeld op.
De symboliek was bovendien treffend: een nieuwe ster was opgestaan. Halilovic groeide razendsnel uit tot spelmaker van Dinamo en debuteerde nog voor zijn zeventiende verjaardag in het nationale elftal van Kroatië. Al snel werd hij gebombardeerd tot de nieuwe Messi, de erfgenaam van Luka Modric, de nieuwe voetbalprins. De gehele Europese top vocht om zijn handtekening, maar uiteindelijk trok Barcelona in 2014 aan het langste eind. Aan de hand van Xavi en Andrés Iniesta moest Halilovic de nieuwe maestro van het Catalaanse middenveld worden, maar het liep anders. In de vijf seizoenen na zijn Barcelona-transfer speelde de Kroaat voor achtereenvolgens Sporting Gijón, Hamburger SV, Las Palmas, AC Milan en Standard Luik.
Nu begint hij in Friesland aan zijn achtste avontuur in de voetbalwereld, die hij inmiddels van binnen en van buiten kent. Zijn huurcontract in Luik liep nog door tot de zomer van 2020, maar werd verscheurd, waardoor Heerenveen Halilovic voor een seizoen kon huren van AC Milan. En dus zit hij tegenover ons in de lounge van het Abe Lenstra Stadion voor een eerste kennismaking. Van zijn kenmerkende Mick Jagger-kapsel is niet veel meer over. Hij heeft de blonde manen ingeruild voor een zakelijke coupe en een bescheiden baardje bedekt zijn kaaklijn. Hij is op jonge leeftijd al een man van de wereld, heeft in zes landen gewoond – grotendeels alleen – en spreekt zodoende een behoorlijk woordje over de grens.
‘Ik spreek nog geen Nederlands, maar we kunnen het interview wel in het Spaans doen?’, stelt hij voor. De herinnering aan het land waar hij zijn beste jaren beleefde doet zijn ogen fonkelen. De interviewer moet echter schoorvoetend bekennen dat zijn Spaans niet toereikend is en begint in het Engels. ‘Waarom wilde je zo graag weg bij Standard Luik?’ Zijn blik trekt direct strak. ‘Ik zat in een vervelende situatie bij Standard, ik voelde me daar niet goed. Afgelopen seizoen speelde ik alles, maar na de zomer was het anders. Ik heb een aantal gesprekken met de club gehad en daarin werden allerlei beloftes gedaan, maar tien minuten later gebeurde dan het tegenovergestelde. AC Milan was daar ook erg teleurgesteld over, zij vonden dat ik daar weg moest en dat wilde ik zelf ook. Half augustus meldde Heerenveen zich. Het was geen gemakkelijke deal, want Standard kwam telkens met nieuwe leugens en problemen. Gelukkig werkte Milan wél mee en heeft Heerenveen alles gegeven om me te halen. Ik ben blij dat ik hier ben’, verzucht Halilovic.
‘Ik ben geen persoon die zijn loonstrookje ophaalt en van het leven gaat genieten. Dit is de juiste stap voor mij’
Hij heeft in zijn nog prille loopbaan al te veel teleurstellingen moeten verwerken en besloot deze zomer dat het tijd was voor een veilige keuze. ‘Een stap terug, om er vervolgens vijf vooruit te zetten’, beschrijft hij het zelf. Het telefoontje van SC Heerenveen-trainer Johnny Jansen, zo’n drie weken voor de transferdeadline, kwam precies op tijd. ‘Ik hield een heel goed gevoel over aan die gesprekken. De trainer vertelde me dat hij een nummer 10 of een nummer 8 in mij ziet, daar ben ik blij mee, want ik ben geen buitenspeler’, vertelt hij. Maar wat nog meer indruk maakte was het vertrouwen dat de club in hem uitsprak.
‘Iedereen in Kroatië kent Heerenveen, omdat Danijel Pranjic hier heeft gespeeld. Ik heb Pranjic er ook over gesproken en hij zei dat het een heel goede club voor mij is met veel jonge, talentvolle spelers. Voor mij is het nu gewoon heel belangrijk om veel wedstrijden te spelen. Bij Heerenveen maak ik daar meer kans op dan bij Standard, dat om het kampioenschap speelt en elke wedstrijd móét winnen. Dan kies je toch eerder voor dertigers, dan voor jonge spelers. Ik heb er ook contact over gehad met Luka Modric en mijn vriend Ivan Perisic. Hij heeft wat mensen gebeld en vertelde me dat de speelstijl van Heerenveen heel goed bij mij past, hij heeft me enorm geholpen.’