Nasser El Khayati (28) nam ADO Den Haag afgelopen seizoen bij de hand richting lijfsbehoud en vervult ook deze jaargang weer een hoofdrol in het geel-groen. Het keerpunt van zijn carrière vond hij in Werkendam en de Rotterdamse haven.
Nasser El Khayati is twaalf jaar oud en ligt in tranen op de grond. Hij is na een glansrol op een straatvoetbaltoernooi een half jaar geleden gevraagd voor de jeugdafdeling van Feyenoord en door die club vervolgens ondergebracht bij Excelsior. Tussen de trainingen door voetbalt El Khayati op de pleintjes in Rotterdam, zoals hij altijd al heeft gedaan. Sterker nog: zijn eerste training bij de D-pupillen van Feyenoord was de allereerste keer dat hij op gras speelde.
El Khayati’s leven is voetbal. Zelfs wanneer het eigenlijk niet kan, zoals op deze januaridag in 2001. De winter houdt huis in de Maasstad, bijna alle kinderen blijven binnen. El Khayati is niet bang voor een beetje sneeuw en ijs, maar na een paar minuten pingelen gaat het fout. Hij glijdt weg op de spekgladde ondergrond, voelt een felle pijnscheut in zijn been een ziet het bot uitsteken. In het ziekenhuis volgt bevestiging van wat hij al wist: kuit- en scheenbeen kapot. Hij moet een half jaar tot zijn lies in het gips en daarna helemaal opnieuw beginnen.
‘Ik vergeet die dag nooit meer’, herinnert El Khayati. ‘Het was ’s ochtends erg koud geweest, maar aan het begin van de middag kwam het zonnetje door. Toch lag er in de hoeken van het veld nog steeds een laagje ijs. Dus ik zei tegen mijn vrienden: daar moeten we opletten, daar moeten we elkaar niet aanpakken. Vijf minuten later glijd uitgerekend ik daar onderuit. Ik was te gretig, wilde de bal té graag hebben.’
Gerelateerde artikelen