Een meeslepend jaar eindigde in mineur. Memphis Depay (25) was in 2019 de Oranje-international met het hoogste rendement, werd aanvoerder van Olympique Lyon, bracht nieuwe muziek en een boek uit, keerde terug naar Ghana en streed tegen racisme in het voetbal. Nu wacht hem een nieuwe strijd, voor herstel van zijn zware knieblessure.
De strijder I
Hij hoefde geen seconde na te denken en trok een vastberaden sprint richting de harde kern van Olympique Lyon, achter het doel. Daar ging hij de confrontatie aan met een supporter, die met een kwetsend spandoek op het veld stond. Zijn ploeggenoot Marcelo werd vergeleken met een ezel en dat pikte Memphis niet. De beelden van de schermutseling, na afloop van het Champions League-duel met RB Leipzig, gingen de hele wereld over. ‘Ik ben heel boos’, brieste Memphis naderhand. ‘Maar ik moet voorzichtig zijn, ik moet rustig blijven. Terwijl de fans op ons spugen.’
Allergisch voor onrecht is Memphis zijn hele leven al. Op de lagere school nam hij het op voor klasgenootjes die werden gepest en ageerde hij tegen racistische uitlatingen, regelmatig uitmondend in woede-uitbarstingen en vechtpartijen. Deels was dat terug te voeren op zijn jeugdperiode in een stiefgezin, waar Memphis werd blootgesteld aan fysiek en verbaal geweld. Agressie ging in die tijd onder zijn huid zitten. In de loop der jaren heeft hij dat leren beheersen, maar wat bleef is het rechtvaardigheidsgevoel. Tegenwoordig uit zich dat vooral in statements, in woord en gebaar.