Voor een megabedrag van 84,5 miljoen euro vertrekt Virgil van Dijk van Southampton naar Liverpool. Daarmee is hij de duurste Nederlandse verdediger ooit. Toch zijn de traditionele topclubs nooit overtuigd geweest van de kwaliteiten van de 26-jarige mandekker. Een reconstructie van een transfer die nooit kwam.
Tilburgse laksheid
We schrijven het jaar 2009, een voorjaarsdag in mei. Niet voor het eerst maakt een delegatie van FC Groningen zich klaar voor een autorit van circa tweeënhalf uur richting Tilburg. Tussen de vliegreizen naar Scandinavië en Uruguay door, gaan de Noorderlingen op bezoek in Brabant. Ze zijn getipt over een boomsterke verdediger. Hij is haast on-Hollands groot, kopsterk en heeft de uitstraling van een winnaar. Een ruwe diamant met Eredivisie-potentie. Virgil van Dijk is dan pas zeventien jaar.
‘Hij is sterk, atletisch, en dat gekoppeld aan zijn positie van centrale verdediger’, vertelt toenmalig technisch manager Henk Veldmate dan aan VI. ‘Bovendien heeft hij voetballend een meer dan uitstekende pass en is hij zowel aanvallend als defensief koppend sterk. Wij als scouting waren er snel uit. Virgil was, zeker met het oog op de toekomst, een uitstekende versterking voor ons. Gelukkig zag hij het zelf ook zitten.’
Bijkomend voordeel is zijn status. De tiener heeft nog altijd geen profcontract. En dat is vreemd. Van Dijk zit al tien jaar bij de club en wordt gezien als één van de allergrootste talenten. Toch krijgt het management van Van Dijk, zaakwaarnemer Henk-Maarten Chin, nul op rekest bij de Tilburgse clubleiding. De verdediger zelf voelt bijzonder weinig vertrouwen. ‘Terwijl ik toch een jongen van de club was’, laat Van Dijk jaren later optekenen in VI. ‘Dat viel me echt ontzettend tegen. Blijkbaar hadden ze niet het gevoel dat andere clubs zich voor me zouden melden. Ja, natuurlijk voelde dat als een kwestie van wantrouwen. Alsof ze niet echt toekomst voor me in het profvoetbal zagen. Ze lieten me ook steeds in de A1 spelen, terwijl ik daar voor mijn gevoel al lang uitgeleerd was. Voor mij was het wel duidelijk…Willem II was gewoon erg laks.’
In Tilburg beweren ze tot op de dag van vandaag Van Dijk wel degelijk een aanbieding te hebben gedaan. Navraag leert dat dit pas gebeurde nadat FC Groningen zich officieel had gemeld. ‘Het was een aanbieding’, aldus Van Dijk. ‘Maar het was take it or leave it, van onderhandelen kon wat hen betreft geen sprake zijn.’
En zo laat Willem II een toekomstig international gratis de deur uitlopen. De penningmeester voelt het tot op de dag van vandaag. Bredanaar Van Dijk maakt via Tilburg de overstap naar het Hoge Noorden. In 2010 tekent hij een contract voor twee seizoenen. Samen met Tim Keurntjes, die overkomt van De Graafschap. Er is niet direct sprake van een goed huwelijk. Van Dijk belandt op de bank en niet bij het eerste elftal, maar bij de beloften. De verdediger is in de ogen van de medische staf oververmoeid. Bij Willem II speelde hij vaak in zowel de A1 als de beloften. Twee wedstrijden in een week was zelfs voor de fysiek sterke verdediger wat veel. Wat rest is een apart trainingsschema. Het eerste half jaar maakte hij nauwelijks minuten. Had Willem II het dan toch goed gezien?