Twee jaar terug verraste Justin Hoogma (21) met een bliksemtransfer van Heracles Almelo naar Hoffenheim. Dit seizoen keert hij, in de zoektocht naar speelminuten, terug in de Eredivisie. De verdediger van FC Utrecht over de voetbalwiskunde van Julian Nagelsmann, de Duitse erfenis van zijn vader én zijn ongestilde honger.
Het is april 2017. In de thuishaven van Heracles Almelo, dan nog gewoon Polman Stadion geheten, zitten we tegenover student cultuurwetenschappen Justin Hoogma. Waar andere achttienjarigen proeven van het studentenleven, vecht Hoogma wekelijks duels uit met Luuk de Jong en Kasper Dolberg. Het gaat hard. De linksbenige verdediger heeft dat seizoen nog geen Eredivisie-minuut gemist. Tegen het einde van het gesprek gaat het over zijn nabije toekomst. Het is, zeker met vader Nico Jan als algemeen directeur, geen geheim dat scouts uit Duitsland en Engeland hem volgen. Het lijkt Hoogma junior weinig te doen. Hij vertelt niet eens een zaakwaarnemer te hebben; de laatste contractonderhandelingen met voorzitter Jan Smit deed hij zelf. ‘Waarom zou ik een zaakwaarnemer nemen?’, vraagt hij zich hardop af. ‘Vorig jaar zomer heb ik een nieuw, driejarig contract getekend, voorlopig zit ik hier goed.’
Een goede maand later, kort na zijn negentiende verjaardag, poseert de Tukker met het shirt van TSG 1899 Hoffenheim. Hij heeft voor vier seizoenen getekend bij de ambitieuze subtopper. Desgevraagd laat de centrumverdediger optekenen dat hij verwacht in Duitsland grotere stappen te kunnen maken dan in Nederland. Bovendien is hij benieuwd naar de samenwerking met Julian Nagelsmann, de kroonprins van het Duitse trainersgilde.
Weer twee jaar verder is hij terug in de Eredivisie. FC Utrecht huurt hem voor één seizoen. We beginnen over zijn statistieken. De student die in Almelo geen seconde miste, kwam in twee seizoenen Hoffenheim niet verder dan 110 minuten Bundesliga. Als we vragen of hij spijt heeft van zijn bliksemtransfer in 2017, schudt hij heftig zijn hoofd. ‘Nee, geen moment’, klinkt het gedecideerd. ‘Echt niet.’