Met vijf assists in de eerste vier duels in de competitie heeft Pep Guardiola zijn haviksoog weer in het veld staan. Kevin De Bruyne kwam vorig seizoen door blessures nauwelijks in actie. De eerste weken van dit seizoen liet de 28-jarige Belg zien wat Manchester City heeft gemist.
In een sport waar de ruimtes rond het zestienmetergebied steeds kleiner worden, zijn de dribbelaars de koningen van de jungle geworden. Wat werkt beter dan met een slalom één of twee tegenstanders uit te spelen en zo de vijandelijke linies uit hun verband te trekken? Een individuele actie creëert scheuren, ruimte en kansen. Alles dus wat nodig is om het verschil te maken. Om te overleven in de lastigste zone van het veld is de schijnbeweging bijna onmisbaar. Het is dáár dat de tactiek op het bord verdwijnt. De plaats waar de overpeinzingen van de trainer veel ruimte laten voor het talent van de spelers.
Kevin De Bruyne is geen dribbelaar. Tijdens het vorige WK, waarop Eden Hazard met gemiddeld 6,7 dribbels per wedstrijd mocht schitteren als slalomartiest, schakelde de middenvelder van Manchester City met 0,8 dribbels per duel nauwelijks tegenstanders uit. De Bruyne stond in Rusland zelfs niet bij de beste honderd dribbelaars. In de Premier League zijn de statistieken maar een fractie beter: sinds het begin van dit seizoen zit hij aan 1,3 dribbels per wedstrijd. Dat zijn cijfers die normaal gezien alleen de echte afwerkers zich kunnen veroorloven in de voorste dertig meter van het veld. Voor die instinctieve roofdieren, zoals Sergio Agüero, volstaat het vaak om zich los te maken uit de dekking en de bal één keer goed te raken. Maar De Bruyne is ook geen diepe spits...
Gerelateerde artikelen
