Sepp van den Berg, Kik Pierie, Steven Bergwijn, Matthijs de Ligt, Frenkie de Jong, Tyrell Malacia en meest recent Orkun Kökçü. Talenten die ontspruiten in de Eredivisie. Er is ook een andere categorie. Buiten het gezichtsveld om jagen steeds meer jonge, Nederlandse spelers bij een Europese topclub hun dromen na.
Elke zomer opnieuw wordt er hard getrokken aan beloftevolle tieners uit de opleidingen van Ajax, PSV, Feyenoord en AZ. Ook de kleinere clubs blijken niet veilig voor de roofscouts die de internationale jeugdtoernooien en nationale juniorencompetities afstruinen op zoek naar die ene speler die later misschien miljoenen waard wordt.
De handel in spelers van zestien jaar en zelfs nog jonger is levendig. Martin van Geel reageerde verbolgen in VI toen hij afgelopen zomer opnieuw een talentvolle jeugdvoetballer zag vertrekken naar een club elders in Europa. Wat hem bozer maakte dan normaal was dat het dit keer geen topclub betrof, zoals in het geval van bijvoorbeeld Nathan Aké, (Chelsea) Tahith Chong (Manchester United) of Joshua Zirkzee (Bayern München), maar een ambitieuze middenmoter uit Duitsland. De salarissen die jeugdige Nederlandse tieners krijgen aangeboden in het buitenland zijn voor Nederlandse club niet te betalen. Met als gevolg een exodus van talent.
Niet elk verhaal van elk talent is vergelijkbaar. Bij de inventarisatie van Nederlands tienertalent in de vijf grote competities in het buitenland blijken liefst 26 spelers in de opleidingen rond te lopen. Sommige van hen zijn weggelokt met een voor de familie onmogelijk te weigeren aanbieding, anderen werden weggestuurd vanwege hun moeilijke karakter of simpelweg niet goed genoeg bevonden door de betreffende bvo en dan zijn er ook nog voetballers van Nederlandse ouders die in het buitenland opgroeiden en op een gegeven moment werden gescout.
In vijf grote buitenlandse competities blijken liefst 26 Nederlandse spelers in de opleidingen rond te lopen
De Eredivisie is een geweldige voedingsbodem voor Nederlands talent. Dat bewijzen al die spelers die elk jaar weer doorbreken en waarvan sommigen inmiddels tientallen miljoenen waard zijn. De route buiten de Eredivisie om – laten we die voor het gemak de Aké-route noemen – is een onzekere omdat de concurrentie bij alle Europese topclubs moordend is. De lat ligt zó hoog dat veel jonge voetballers gedesillusioneerd terugkeren naar een lager niveau en daarna nooit meer hun potentieel vervullen. Daarvan zijn voorbeelden te over. Het woord talent is bovendien misleidend. De een is talent op zijn zestiende, de ander maakt pas grote stappen na zijn twintigste. Het is gevaarlijk te voorspellen welke speler het wél en welke speler het níét redt, uitzonderingen daargelaten.
De Aké-route dus. De route met een Europese topclub als springplank. Of startpunt, kun je beter zeggen. Want er moet een kanttekening worden geplaatst bij de succesverhalen van onze zestienjarige toptalenten die jong hun dromen najagen. Die dromen komen zelden uit of niet op de manier zoals geschetst. Aké verruilde Feyenoord op zestienjarige leeftijd voor Chelsea, maar is op Stamford Bridge nooit een serieuze optie geweest voor het eerste elftal. Hij mocht in al die jaren twee keer in de basis opdraven in een Premier League-duel. In mei 2013 liet Rafael Benítez hem beginnen en in mei 2017 stelde Antonio Conte hem op in een fantasie-formatie met bijna louter reservekrachten. Beide keren was de competitie al gespeeld. Met Aké is het uiteindelijk allemaal goed gekomen. In de zomer van 2017 brak Bournemouth zijn transferrecord om de verdediger voor 22,7 miljoen euro definitief van Chelsea over te nemen. Recent was er ook nog de verrassende doorbraak van Javairô Dilrosun in Duitsland. De twintigjarige aanvaller verruilde Ajax in 2014 voor de opleiding van Manchester City en besloot daar afgelopen zomer de deur achter zich dicht te trekken op zoek naar perspectief. Nieuwe deuren openden zich prompt. Hertha BSC-trainer Pál Dárdai zag iets bijzonders in de dribbelaar, stelde hem op in de Bundesliga waarna Dilrosun, tot voor kort een onbekende voor het grote publiek, zich als revelatie openbaarde. In november 2018 debuteerde hij voor Oranje in de interland tegen Duitsland. Het is een succesverhaal via de Aké-route.
De vraag is hoeveel van zulke verhalen er nog liggen te wachten. Wie zijn al die talenten? Wat is hun achtergrond? Waar spelen ze? Wat is hun perspectief? Hieronder een beknopt overzicht van de Nederlandse tieners in de Europese topcompetities. Zie het als een soort smoelenboek van uitgewaaierde talent. Ze variëren in de leeftijd van vijftien tot bijna twintig en allemaal moeten ze hun officiële profdebuut nog maken.
Gerelateerde artikelen
