'Ik zou inleveren om dit jaar nog te voetballen, het maakt me geen reet uit. Maar het houdt een keer op. Ik moet ook doorschakelen, op zoek naar een baan.' Vanaf je elfde ben je bezig met één droom: profvoetballer worden. Van de miljoenen kinderen die in Nederland dromen om dat te worden lukt het jou. Na zes jaren in de Eredivisie schrik je wakker uit die droom, ben je ruim een half jaar clubloos en raakt het spaargeld langzaam op. Wouter Marinus wil niets liever dan zichzelf nog één keer bewijzen binnen de lijnen.
Marinus is elf als hij wordt opgepikt door SC Heerenveen en een plek krijgt in de Friese jeugdopleiding. Het is een moment waarop de knop wordt omgezet en de eerste stappen worden gezet richting een carrière in het profvoetbal. Het is maar weinig jongens en meisjes gegeven: leven van de sport die je zo liefhebt. Marinus lukte het wel, geheel naar eigen verwachting. Het liep echter toch anders dan hij had verwacht.