Na zes wedstrijden duels zonder zege stond de druk er vol op bij PSV. VI toog naar Eindhoven om verslag te doen van een beladen week. Over een spookverdediger, een aanvoerderswissel, een stekelige persconferentie, kopjes koffie en een oerlelijke zege, die de basis moet vormen onder een nieuwe start.
Pottenkijken
Dat PSV in crisis verkeert, daar is woensdagochtend op De Herdgang weinig van te merken. De sfeer op het trainingsveld is ontspannen. Er wordt onder toeziend oog van supporters gelachen, gedold en hard gewerkt. Fans zijn op hun beurt opgetogen dat ze hun favorieten weer eens van dichtbij aan het werk zien. Deze week zijn de poorten van het trainingscomplex weer een paar keer geopend. PSV werkt door interlands immers met een uitgedunde groep. Serieus pottenkijken zit er dus niet in, niet voor journalisten en ook niet voor tegenstanders.
Een aantal zaken valt wel op. Zoals de rol van Ibrahim Afellay, de onzichtbare aanvoerder. De hiërarchie van een selectie laat zich immers het beste ontdekken op het trainingsveld. Wanneer de groep van PSV in twee delen gesplitst wordt voor een rondo, hoort Afellay bij de grote jongens. Denk aan Steven Bergwijn, Donyell Malen, Mo Ihattaren en Denzel Dumfries. Bijzonder, want op zijn officiële rentree is het nog steeds wachten. Tijdens de interlandbreak speelde hij weer eens een oefenduel, maar het recente verleden heeft uitgewezen dat dat niet zoveel hoeft te betekenen. Het mysterie rond Afellay groeit met de week. Is hij niet fit genoeg, niet goed genoeg, gaat hij überhaupt nog spelen?