Hamburger SV. Decennia lang ondegradeerbaar, sinds enkele jaren verwoed op jacht naar promotie. Reportage over een hunkerende club, gekenmerkt door contrasten.
Net voorbij Bremen duiken ze voor het eerst op, de kleuren blauw, wit en zwart. Wat later ook de initialen en het ruitvormige clublogo. Naar mate de bestemming nadert, komen ze in steeds hogere frequentie terug langs de autobahn. Op muren, geluidswallen en onder viaducten. Er kan geen twijfel over bestaan: dit is het terrein van Hamburger SV. Het grote, trotse HSV. Zesvoudig kampioen van Duitsland, tweemaal winnaar van een Europa Cup.
Een half uur later komt Hamburg daadwerkelijk in zicht. Eerst reusachtige kranen van het havengebied, dan de hoogbouw van de noordelijkste metropool van West-Europa. Langs de snelweg een wirwar van spoorwegen, waarnaast de zeecontainers hoog staan opgestapeld. Dan duikt de weg onder de rivier Elbe, eenmaal weer boven wijzen borden richting het Volksparkstadion. Plukjes supporters op straten en stoepen klonteren gaandeweg samen tot een mensenmassa. Restlos ausverkauft staat aangegeven bij de kaartverkoop. Wat betekent dat er vandaag wederom meer mensen naar HSV komen kijken dan er in De Arena, De Kuip, Parc des Princes of Stamford Bridge passen. Dik 57 duizend kaartjes zijn er verkocht. Voor een duel in de Tweede Bundesliga.