Met een uitwedstrijd tegen VVV-Venlo begint Dick Advocaat zondag aan zijn volgende uitdaging in de voetballerij. Naar aanleiding van zijn aanstelling bij Feyenoord brengen we het portret over de Hagenaar dat we eerder dit jaar schreven opnieuw onder de aandacht.
Emiraten, Zuid-Korea, Zenit, België, AZ, Rusland, PSV, AZ, Servië, Sunderland, Feyenoord, Oranje, Fenerbahçe, Oranje, Sparta, FC Utrecht. Zestien jobs accepteerde Dick Advocaat sinds hij vijftien jaar geleden als coach van Borussia Mönchengladbach zijn pensioen aankondigde. ‘Ik ben geen Bobby Robson die tot zijn zeventigste doorgaat.’ Hij tilde sindsdien de UEFA Cup omhoog, degradeerde uit de Eredivisie, bleef in de Premier League, coachte op een EK, haalde Europees voetbal, greep naast het WK, verbrak vijf contracten en werd één keer ontslagen.
Zeven jaar na zijn laatste prijs is de 71-jarige inwoner van Leidschendam nog altijd een veelgevraagde crisismanager. Onvermoeibaar beleeft de AOW’er elke wedstrijd alsof zijn huis in brand staat. Feyenoord zag de vitale senior recent nog als de gedroomde opvolger van Giovanni van Bronckhorst. Voor een volksjongen met een mulo-diploma en introverte inborst heeft hij een ongekende carrière. Kampioen in drie landen, naoorlogse recordbondscoach. Na Louis van Gaal en Johan Cruijff pakte hij de meeste prijzen. Geroemd om zijn toewijding, vervloekt om zijn rusteloosheid.
Coachen is als ademhalen voor de vleesgeworden voetbal die zonder de wekelijkse adrenaline-kick vermoedelijk direct zou omvallen
Enerzijds De Kleine Generaal die volledige bezieling en teamdiscipline eist, anderzijds Tricky Dickie die de eigen loopbaan vooropstelt. Hij noemt zichzelf aardig, maar ook ongezellig en saai. Verbeten en opvliegend. Een warme, loyale knokker die emotioneel wordt bij een smartlap voor imtimi. Een stuurse eenling met een onstilbare hunkering naar erkenning voor de buitenwereld. De voormalige flatbewoner schopte het tot een waterkantvilla met eigen insteekhaven, maar maakt zich nog steeds druk als in de krochten van het internet een kritische noot wordt gekraakt over een behoudende tactiek of zijn follow-the-money-carrière. Waarschijnlijk bestaat er geen mens met meer voetbalpassie dan de onuitputtelijke Duracell Dick. Coachen is als ademhalen voor de vleesgeworden voetbal die zonder de wekelijkse adrenalinekick vermoedelijk direct zou omvallen. De kleine en hard ogende kerel uit de Haagse wijk Transvaal die in 1984 bij Oranje debuteerde als hulpcoach onder Rinus Michels, zit nu 35 jaar in het vak.