Het Champions League-avontuur van Feyenoord is na zes groepswedstrijden voorbij. Clubwatcher Iwan van Duren legt in negen argumenten uit waarom de deelname aan het miljardenbal goed is geweest voor Feyenoord.
‘Wat is dit?’
Met open mond keken de massaal meegereisde Italiaanse journalisten naar de kolkende Kuip. Wie viert nou een uitschakeling. Nou zijn ze het nodige gewend in Italië als het over tifosi gaat, helemaal als het gaat om de vaste volgers van vulkaanclub Napoli. Maar in de gesprekken voorafgaand aan het duel was in ieder geval al aangestipt dat die fameuze support die ook door Pep Guardiola al als wapen van Feyenoord was genoemd, dit keer wel mee zou vallen. Feyenoord had nul punten uit vijf wedstrijden en was al uitgeschakeld. Daarnaast kon Napoli zich nog plaatsen en waren er erg veel aanhangers meegereisd.
Maar al een uur voor de wedstrijd stroomde De Kuip vol. En waar de vroege 0-1 eerder tegen Manchester City direct de knock-out betekende, vocht Feyenoord zich nu terug in de wedstrijd. Toen Tonny Vilhena bij een 1-1 stand zijn tweede gele kaart kreeg en Feyenoord met tien man verder moest, zette Napoli nog eens aan. Maar ze kregen De Kuip niet stil. Integendeel. Een fakkelactie als protest tegen de UEFA en symbolisch afscheid van Europa zorgde voor een laatste saluut van Het Legioen aan Europa. Terwijl de Europese campagne in rook opging, droegen de supporters de ploeg nog een keer naar voren.
De rest heeft u waarschijnlijk gezien. De winnende treffer van Jeremiah St. Juste. De explosie van geluk in De Kuip. De ereronde tegen een decor van wapperende vlaggen en springende supporters. Het leek wel of Feyenoord de Europa Cup net had gewonnen. Niets was minder waar en Feyenoord was nog net zo kansloos uitgeschakeld als dat het voor de wedstrijd was. Maar toch overheerste de trots. Heel Europa had weer even kunnen zien dat ook de Nederlandse kampioen geen kanonnenvoer is. Dat een bezoek aan Rotterdam voor iedere club in de wereld lastig blijft. Feyenoord herwon in negentig minuten haar trots.
Ja lekker, hoor ik u terecht denken. Die lat ligt wel erg laag, zoiets zou je in Amsterdam niet zien. Vijf keer verloren en tegen Napels zit het een keer mee en dan mag Calimero ook een keer schreeuwen. Over alle ellende in de Champions League hebben we u uitgebreid bericht de afgelopen maanden. Samengevat voelden de wedstrijden als tandartsenbezoek zonder verdoving. Maar de manier waarop Feyenoord afscheid nam van het hoogste podium biedt toch ook hoop. Daarom negen kleine vuurtorentjes in de donkere vaderlandse voetbalnachten. Als bakens in de verte. Als remedie tegen het defaitisme. Waarom Feyenoord wel wat aan de Champions League heeft gehad.
Gerelateerde artikelen