‘Slecht gebouwd, ontbeert kracht en beweeglijkheid, type speler dat in de problemen komt als hij moet improviseren en gemakkelijk naar de grond gaat in de duels.’
Dat was de conclusie van één scoutingsrapport van nu één van ‘s werelds bekendste sportsterren. Nee, niet Harry Kane, maar Tom Brady: de beste quarterback in de geschiedenis van het American football and bovendien het grote idool van de spits van Tottenham.
Net als Brady leek ook Kane nooit echt voorbestemd om een grootse speler te worden. Op een gegeven moment werd op een doorbraak in het eerste van Tottenham Hotspurs eigenlijk al niet meer gerekend. ‘Rond zijn veertiende was er behoorlijk wat twijfel of we met hem door moesten gaan,’ herinnert toenmalig opleider Chris Ramsey zich. ‘In het begin had hij erg veel moeite het tempo bij te benen. Talent had hij zeker, maar hij was een kleine jongen en doorgaans hebben kleinere spelers meer moeite om door te breken.’
Traag en klein, Harry Kane was vroeger niet meer dan een aardige jeugdspeler die probeerde te bewijzen dat je met een goede techniek en tomeloze inzet net zo ver kunt komen als met kracht en snelheid.
Zestien jaar verschillen Harry Kane (24) en zijn voorbeeld Tom Brady (40) in leeftijd. Ze spelen verschillende sporten, komen uit verschillende landen en hebben elkaar nog nooit ontmoet. Toch zijn de gelijkenissen in het verhaal van beiden atleten treffend.
Waar Brady inmiddels stevig op het voetstuk van een legende staat bij de New England Patriots, jaagt Kane die status elke dag na. En hij jaagt hard. Want Harry wil net als Tom zijn. Van Amerikaans naar Engels football: hoe Tom Brady een onverwachte bron van inspiratie voor het goudhaantje van Spurs werd.