Na de oorwassing in Almelo (4-1) tegen Heracles wacht FC Utrecht komende zondag aartsrivaal Ajax. VI pakte het vergrootglas en zoomde dieper in op de competitiestart van de Domstedelingen. Alles over slaap in de oogjes, een keeperstombola en de sprookjesspits.
De landstitel
Om maar meteen met de deur in huis te vallen: FC Utrecht wordt geen kampioen. Ook zal het volgend jaar geen voorronde Champions League spelen en directe plaatsing voor de Europa League wordt al een hels karwei. Maar de Domstedelingen wilden toch de traditionele top aanvallen? Dat klopt en die opmerking komt nu na elke mindere wedstrijd als een boomerang terug.
Met de Utrechtse intenties is in de basis weinig mis. De laatste jaren bivakkeerde de club structureel in de vaderlandse subtop. Ondanks een mindere begroting dan pakweg AZ of Vitesse was FC Utrecht jaarlijks een serieuze kandidaat voor Europees voetbal. Omdat de doelstelling Elk jaar de play-offs halen en hopen op een zomers potje in Luxemburg of Andorra op een gegeven moment ook gaat vervelen, legde Utrecht deze zomer de lat een stukje hoger. De traditionele top zou worden aangevallen.
De uitgesproken doelstelling kreeg een andere betekenis toen Van Seumeren het had over een mogelijke landstitel. Sindsdien wordt de club bij elke mislukte pass direct uitgelachen
In eerste instantie werd dit uitgelegd als een aanval op AZ en Vitesse, twee clubs met een iets hogere begroting. FC Utrecht mikte op de vierde plaats. En wie weet, misschien had Feyenoord wel een keer een slecht jaar en was er meer mogelijk. Ajax, PSV en Feyenoord moesten weer met knikkende knietjes naar Galgenwaard. De uitgesproken doelstelling kreeg echter een andere betekenis toen Frans van Seumeren het tijdens het vijftigjarig jubileum had over een mogelijke landstitel. Sindsdien wordt de club bij elke mislukte pass of ingooi direct uitgelachen. Jullie wilden toch de top aanvallen?, klinkt het in de rest van het land.