Edwin van Bueren (40) lapte begin deze eeuw regelmatig de ramen van Het Kasteel. Later op de dag verruilde hij zijn werkkleding voor zijn voetbalkloffie, en zette hij zijn poetsactiviteiten voort op het veld. Moeilijke trucjes beheerste hij niet, maar de noeste middenvelder werd wel publieksfavoriet.
Het is dinsdagmiddag, even na tweeën. Thuis in het Belgische dorp Kleine-Brogel, dertig kilometer onder Eindhoven, zit Edwin van Bueren gapend aan de keukentafel. Het is hem vergeven. Een uur geleden werd hij wakker, vijf uur dáárvoor was hij pas in zijn bed geploft na een lange werkdag. Werknacht, beter gezegd.
Het is dinsdagmiddag, even na tweeën. Thuis in het Belgische dorp Kleine-Brogel, dertig kilometer onder Eindhoven, zit Edwin van Bueren gapend aan de keukentafel. Het is hem vergeven. Een uur geleden werd hij wakker, vijf uur dáárvoor was hij pas in zijn bed geploft na een lange werkdag. Werknacht, beter gezegd.