Ronald over ontslag Frank: 'Als je niet wint, ben je aan de beurt'

Afgelopen zondagavond had ik mijn tweelingbroer Frank aan de telefoon. Hij zat met zijn ploeg in de trein van Burnley terug naar Londen, na alweer een nederlaag met Crystal Palace. Naar omstandigheden klonk hij toen nog positief. In de voorgaande dagen hadden de Engelse kranten stevig uitgepakt met het belang van de wedstrijd tegen Burnley voor de toekomst van Frank. Ook al was dat tegen hemzelf nooit zo uitgesproken door de clubleiding. Hoe dan ook weet je: waar rook is, is vuur. Er zat dus flinke spanning op. Maar het spel van Crystal Palace had vertrouwen in een ommekeer geboden. Eigenlijk was het absurd dat ze in Burnley niet minimaal een punt hadden gepakt, gezien het vertoonde spel en het grote aantal doelkansen.

Over hoe het nu verder zou gaan, kon Frank weinig concreets zeggen. Hij vertelde niets van de voorzitter te hebben vernomen en richtte zich op de training van de volgende dag. Het deed me denken aan hoe het een jaar geleden bij Internazionale ging. En tweeënhalf jaar daarvoor met Clarence Seedorf bij AC Milan. Ook in die gevallen stonden de kranten al tijden vol met naderend onheil, terwijl de voorzitters zich in het rechtstreekse contact op de vlakte hielden. Zo gaat dat blijkbaar bij sommige clubs.

Inmiddels weten we dat het verbeterde spel in Burnley niet heeft mogen baten voor Frank. Het is heel zuur, als je bedenkt wat de oorspronkelijke insteek was. Crystal Palace wilde op een andere manier gaan voetballen: verzorgder, minder lange halen snel thuis, met dominant combinatiespel. Dat lukt niet van de ene op de andere dag, bij een club die altijd op een traditioneel Engelse manier heeft gevoetbald. Ook vorig seizoen nog, onder Sam Allardyce. Frank zou de tijd krijgen het spel erin te slijpen waarmee Crystal Palace de toekomst in wilde. De club benadrukte bij zijn presentatie dat hij in dat proces de tijd zou krijgen. Het zijn loze woorden gebleken. Als je Frank benoemt tot hoofdtrainer, weet je als club dat je een hele voetbalfilosofie in huis haalt. Dat leek ook precies de bedoeling. Helaas sloeg de paniek bij de voorzitter al snel toe en heeft Frank in het buitenland een nieuwe klap opgelopen.