PSV speelt nog acht finales die het allemaal moet winnen om enige kans te maken op titelprolongatie. Dan nog is het elftal van Peter Bosz afhankelijk van de prestaties van Ajax, dat op 30 maart naar het Philips Stadion komt. PSV wil de druk maximaal opvoeren. In dat opzicht stemt het sportieve herstel voorzichtig optimistisch in Eindhoven.
Wie de afgelopen twee maanden verstoken is gebleven van voetbal en PSV de afgelopen anderhalve week zag spelen tegen SC Heerenveen, Arsenal en RKC Waalwijk, zou heel makkelijk kunnen denken: ah, business as usual. Twee simpele overwinningen en een gelijkspel in Londen in de Champions League. Dit is de ploeg zoals we die kennen van Peter Bosz.
Afgelopen zaterdag domineerde PSV in Waalwijk bijvoorbeeld als vanouds. Het had heel veel balbezit, het creëerde genoeg goede kansen, er werd drie keer gescoord, er werd nagenoeg niets weggeven en de Eindhovenaren hielden de nul.
Maar de normaalste zaak van de wereld is in Eindhoven al een tijdlang niet meer de normaalste zaak van de wereld. Want voor wie het voetbal na de winterstop op de voet heeft gevolgd, maakt wat PSV de afgelopen tien dagen op de mat heeft gelegd juist zeer raadselachtig. Want waarom kan het nu wel weer? Maar nog veel prangender: waarom lukte het het elftal van Bosz in de acht weken ervoor niet?
