Excelsior-captain Redouan El Yaakoubi werd vrijdag door FIFPRO in het zonnetje gezet vanwege zijn goede werk voor Stichting Durf te Dromen. VI nam in januari van dit jaar een kijkje in buurtcentrum De Dreef. Het verhaal dat daaruit kwam, brengen we nu graag nog eens onder de aandacht.
Het is woensdagmiddag, drie uur. De voetballers van Excelsior, tweede in de Keuken Kampioen Divisie, hebben er twee trainingen op zitten en kunnen nu gaan ontspannen. PlayStation en Netflix lonken, maar niet voor aanvoerder Redouan El Yaakoubi. Hij spoedt zich terug naar Overvecht, de Utrechtse wijk die structureel goed scoort in de klassementen waarin het beter is om slecht te scoren. Tussen de naoorlogse flats leerde hij dribbelen, zoals eerder Ibrahim Afellay.
En ook als mens werd hij er vroegwijs. Iets meer dan een uur nadat hij in Kralingen de kleedkamer heeft verlaten, zit hij met een opengeklapte laptop aan een tafeltje in De Dreef. Het buurtcentrum is de thuisbasis van Durf te Dromen, de anderhalf jaar geleden door El Yaakoubi opgerichte stichting. Hij heeft inmiddels negentig vrijwilligers om zich heen verzameld, met hen verzorgt hij lessen en activiteiten voor 350 kinderen uit de probleemwijk.
El Yaakoubi zal hier zo meteen vertellen over wat hij doet en wat hem drijft, buiten het voetbal. Maar dat moet even wachten. Een moeder meldt zich voor een introductiegesprek. De centrale verdediger van Excelsior neemt de tijd om te vertellen over zijn stichting. Hij draagt een mondkapje, zij een hoofddoekje. Na een minuut of twintig weet ze genoeg. Ze gaat haar zoon inschrijven. ‘Kom mee’, zegt El Yaakoubi als hij afscheid van de vrouw heeft genomen en zijn laptop heeft opgeruimd. ‘Dan geef ik je een kleine rondleiding.’
