Feyenoord speelt deze weken twee keer tegen Dinamo Tbilisi. In 1981 liep dat niet goed af. De Tovenaars uit Tbilisi waren veel te goed. Een van de spelers die destijds in de jeugd bij Dinamo hoopte snel door te breken, werd later eigenaar van Vitesse.
In de schatkist van VI liggen tienduizenden verhalen en foto’s. We gaan terug naar 1981. Feyenoord is doorgedrongen tot de halve finale van de Europa Cup II. De tegenstander is Dinamo Tbilisi. Na het vermaarde Dinamo Kiev misschien wel het beste team dat ooit achter het ijzeren gordijn vandaan kwam. Feyenoord is al lang niet meer de beste van Europa. Elf jaar is het geleden dat de Rotterdammers in Milaan de Cup met de Grote Oren omhoog mochten tillen, een opmaat voor veel meer moois vanuit Nederland. De mooie jaren zeventig zijn verleden tijd. Totaalvoetbal, Europa en wereldbekers, twee keer tweede op een WK; het lijkt eeuwen geleden. Het Nederlandse voetbal is langzaam maar niet minder zeker in de voetbalwinter beland. Een beetje parallel aan de gevoelssfeer in het land, waar afgestudeerden zich meteen in kunnen schrijven bij het arbeidsbureau en er iedere week wel ergens een demonstratie is die uit de hand loopt.
De topveertig ligt wel gewoon keurig in alle winkels. Vienna van Ultravox staat al weken eerste. Niet bepaald een vrolijk nummer. Daaronder zien we klassiekers als Ik heb een truck als mijn huis van Henk Wijngaard, Puntje d’r in puntje eruit van De Slijpers en Het is moeilijk bescheiden te blijven van Peter Blanker. Maar voor een ventje zoals ik en vele anderen was de wereld overzichtelijk: zaterdag voetballen, VI op woensdag, zaterdag om vijf over zes Sportschau (we woonden aan de Duitse grens en hadden ontvangst) en zondag Langs de Lijn en Studio Sport.
Echt spannend is het op woensdagavond als er Europa Cup-voetbal werd gespeeld. Helemaal als het in zo’n ver land was, waar je nog nooit van gehoord had. Georgië bijvoorbeeld. Of de wedstrijd werd uitgezonden was vaak afhankelijk van ondoorzichtige onderhandelingen van de NOS met de uitzendgemachtigde. In het seizoen 1980/81 is Feyenoord zowaar in de halve finale terechtgekomen. Destijds was dat bijna net zo makkelijk als het plaatsen voor de poulefase anno 2019. Ga maar na; Feyenoord komt daar via het Finse Ilves Tampere, het Deense Hvidovre en het Bulgaarse Slavia Sofia. Bij iedere uitwedstrijd staat Feyenoord binnen tien minuten achter, maar dat terzijde. Desondanks kan nu vol spanning de loting voor de halve finales worden afgewacht. Optimisten en zwarthandelaars gaan al richting Düsseldorf om aan kaarten te komen voor de finale. De Duitse finalestad kan een invasie verwachten, zo veel was wel zeker.
Na de makkelijke lotingen in de vorige rondes is het nu gedaan met de pret. Niet Carl Zeis Jena, niet Benfica maar Dinamo Tbilisi komt uit de koker. Net de ploeg waar trainer Vaclav Jezek geen zin in heeft. Het is even zoeken in de archieven. Maar in VI vinden we een uitgebreid verslag van de trip achter het ijzeren gordijn. Ook het prachtige boekwerkje Feyenoord tegen de rest van de wereld van Ruud van Vrijaldenhoven vinden we een uitgebreid verslag van de wedstrijd in Georgië. Op YouTube zijn er nog beelden te vinden, met strepen aan de zijkanten en bibberend beeld. Maar dat maakt het alleen maar mooier, alsof je naar een oude lp luistert. Veel was er niet bekend over de club uit Georgië, dat destijds nog een deelrepubliek was van de machtige Sovjet-Unie.