Vóór de komst van Diego Maradona was SSC Napoli een wat obscure club uit een obscure stad. Ná zijn intrede werd alles anders en niets meer hetzelfde. Over acht even succesvolle als tumultueuze jaren.
Ook dertig jaar na de waanzin is er geen ontkomen aan. Waar in Napels je ook komt, overal straalt Diego Armando Maradona je tegemoet. Zijn portret is levensgroot afgebeeld op groezelige flatgebouwen, souvenirstandjes verkopen sjaals, T-shirts en prullaria die gerelateerd zijn aan de voetbalvedette, ernaast liggen posters van de Vesuvius en hangers met rode pepertjes die worden beschouwd als geluksbrengers. En dan is er natuurlijk Bar Nilo waar een altaar is ingericht waarop Maradona wordt aanbeden, nog altijd. Zo wordt in een doorzichtige doos een plukje haren uitgestald. Het zijn de haren van Diego en het verhaal is een legende. Ooit zat de bareigenaar naast Maradona in het vliegtuig, na de landing schraapte hij wat haren van diens stoel en stopte ze in een doos.
Nu staat er een bordje bij. Wonderhaar staat erop.