Oorverdovend stil is het rond het AFAS Stadion, als de supportersbussen van NEC het parkeerterrein opdraaien. Totdat de deuren opengaan en 237 uitgelaten fans naar buiten stuiteren. Ze hebben zich door meerdere files heen geworsteld, zijn heen en weer zo’n vijf uur onderweg en dat voor vijf minuten en zes seconden voetbal in de vrieskou.
Daar willen de fans wel iets voor terugzien: ‘5.06 minuten vol gas voor onze Bas’, staat op een groot spandoek in het uitvak geschreven. Een natje en een droogje hebben ze dan al gekregen. De clubleiding van AZ en de Alkmaarse supportersvereniging hebben de bezoekers allemaal een drankje en een gevulde koek aangeboden.
In de kleedkamer van de Nijmeegse club hangt op deze surrealistische avond het shirt van Bas Dost. Dat behoeft verder geen uitleg. De beelden van 29 oktober staan nog helder op het netvlies. De spits van NEC die in de middencirkel opeens in elkaar zakt. De paniek binnen en buiten de lijnen. De spoedhulp op het veld, omringd door geëmotioneerde spelers. De opluchting, nadat Dost vanaf de brancard zijn rechterarm omhoog steekt. En later op de avond een bevrijdende foto vanuit het ziekenhuis: liggend in een bed, met zijn duim omhoog en een heldere blik in de camera.