Voor het eerst sinds hun komst naar NEC geven Koki Ogawa (27), Kodai Sano (21) en Kento Shiogai (19) een interview aan de Nederlandse pers. De kennismaking met het Japanse drietal levert bijzondere taferelen vol verbazing en gelach op.
Het geduld van de clubwatchers van NEC is de afgelopen maanden behoorlijk op de proef gesteld. Dolgraag wilden journalisten de Japanse smaakmakers van de club een keer het hemd van het lijf vragen. Dat was vorig seizoen al het geval met Koki Ogawa en Kodai Sano en afgelopen zomer kwam daar met Kento Shiogai een derde Japanner bij. Het drietal was de Engelse taal volgens NEC echter nog niet machtig genoeg om zich in een interview met de Nederlandse pers te kunnen redden. Onlangs besloot de Nijmeegse club het er toch op te wagen.
Als ze donderdag aan het einde van de middag, iets later dan gepland, de persruimte van het Goffertstadion betreden, kijken Ogawa, Sano en Shiogai enigszins beduusd om zich heen. ‘Al die journalisten, voor ons?’, lijken ze te denken. Voor Ogawa en Sano is het geen enkel probleem. De spits en de middenvelder hebben een extravert karakter en kunnen zich na flink wat lessen prima verstaanbaar maken in het Engels. Nieuwkomer Shiogai is al een wat meer ingetogen type en spreekt nog nauwelijks Engels. Die middag proberen Ogawa en Sano de aanvaller op weg te helpen, maar Shiogai houdt zich voornamelijk stil.
Ik vind Nederlandse mensen misschien wel leuker dan Japanse mensen.
Toch hebben ook Ogawa en Sano die middag even nodig om op gang te komen. Bij de eerste vragen kijken de spelers elkaar aan en volgen er korte antwoorden. Tot de verschillen tussen Japan en Nederland - wat een populair onderwerp blijkt - ter sprake komen. ‘Vooral de taal is compleet anders’, begint Sano, die wel wat Nederlandse woorden kent. ‘Goeiemorgen’, zegt de spelmaker met een ondeugende lach die vaker terug zou komen. ‘Ik ken zelfs al wat slechte woorden. Scheldwoorden, geleerd van Philippe Sandler’, lacht hij. Ogawa vult hem aan en zegt in verstaanbaar Nederlands ‘mijn naam is Koki Ogawa’. Een trotse glimlach volgt als hij de goedkeurende blikken van het journaille ziet.
Mister Koki
Van de drie Japanners is Ogawa nu het langst bij de club. De 27-jarige spits kwam in de zomer van 2023 over van Yokohama FC. Sindsdien scoorde hij 22 keer in 50 optredens voor NEC en sloot het Nijmeegse publiek hem in armen. ‘Toen ik hier net was, herkenden sommige mensen mij al’, zegt de spits met enige verbazing. ‘Ik had nog niet eens meegetraind, maar NEC had al op Instagram gezet dat mister Koki kwam. Ik liep over straat en mensen zongen al liedjes over me, wilden op de foto. Nederlandse mensen zijn leuk. Dat vind ik echt. Als ik mensen tegenkom, glimlachen ze altijd en zeggen ze gedag. Ik vind Nederlandse mensen misschien wel leuker dan Japanse mensen. In Japan zijn mensen vaak wat meer verlegen.’
Ogawa moet eerlijk bekennen dat hij NEC nauwelijks kende voordat hij in Nijmegen tekende. ‘Maar toen NEC me wilde hebben, ben ik wedstrijden van ze gaan kijken. Ik wilde weten hoe het team speelt en wat de visie van de trainer is. Toen viel Philippe (Sandler, red.) me al op. Toen ik hem zag spelen, wist ik dat ik het op het veld goed met hem zou kunnen vinden.’ De voetballende stap zou eenvoudiger zijn dan de culturele overstap, wist Ogawa. ‘Ik was de eerste Japanner die naar NEC kwam. Ik kon ook nog niet zo goed Engels. Ja, “hallo” lukte nog net. Mijn vrouw en ik vonden het erg spannend om hierheen te komen. Zeker zij, want zij was nog nooit buiten Japan geweest. Nu hebben we goed naar onze zin. Ik ben blij dat de mensen hier vanaf het begin erg aardig waren. Dat waardeer ik enorm en het heeft ons geholpen om hier onze weg te vinden.’
Toen ik tijdens mijn eerste training scoorde, zeiden sommige ploeggenoten "goedzo, Sushi"
Ogawa herinnert zich dat trainer Rogier Meijer hem bij zijn eerste trainingssessie direct voor de leeuwen gooien. Door de lange vliegreis en de bijbehorende jetlag was het de bedoeling dat de aanvaller aan de rand van het veld op de hometrainer zijn oefeningen zou doen. Tot er tijdens een partijspel een ploeggenoot geblesseerd raakte. ‘Toen moest ik opeens van die fiets af en het veld in’, weet Ogawa nog. De spits maakte de training af en kreeg meteen een goed gevoel. ‘Ik scoorde. Het was even wennen op het veld, maar op aangeven van Lasse Schöne was het meteen raak. Toen zeiden sommige teamgenoten “goedzo, Sushi”. Zo noemden ze me in het begin, haha.’