Bij de aanstelling van Robin van Persie als coach van SC Heerenveen schreef ik op deze plek een handenwrijvende column. Niet alleen Robin zijn hartenwens ging in vervulling ,maar ook die van alle voetbalcolumnisten in Nederland. Met Van Persie op een belangrijke plek, of dat nu in de spits is of als trainer in het buitenland – ja, ik heb het over Friesland – is het altijd feest.
Je kunt rustig achterover leunen en wachten op de sluimerende ellende. Dat is waar ik de laatste maanden zelf het meest van geniet, het tandenknarsen van de Friezen. Normaal gesproken niet hun sterkste eigenschap. Zolang ik optreed en voorlees in Friesland gebeurt steeds hetzelfde: ze komen om je heen staan en ze vragen wat je komt doen. Meestal volgt er een argwanend kruisverhoor.
