De winterstop is al in zicht en nog altijd wacht FC Emmen op een overwinning. Voor het eerst sinds de promotie naar de Eredivisie kampen de Drenten met flinke tegenwind.
Zes nederlagen op rij, na elf speelronden nog geen zege geboekt en de rode lantaarn al een paar weken in handen. Om te zien wat voor mechanismen er in dergelijke toestand nogal eens in werking willen treden, volstaat een verwijzing naar ADO Den Haag en Fortuna Sittard. Bij FC Emmen niets van dat alles. Trainer Dick Lukkien predikt rust, voorzitter Ronald Lubbers houdt vertrouwen en een muitende vijfde colonne is in geen velden of wegen te bekennen.
Loyaliteit
De belangrijkste verklaring voor die kalmte? De interne verhoudingen bij FC Emmen liggen net even anders dan bij menig andere Eredivisionist. Dat begint bij de relatie tussen trainer en club, die in 2016 van start ging. FC Emmen, destijds een middenmoter in de Eerste Divisie die nog nooit Eredivisie had gespeeld, groeide onder Lukkien uit tot de best voetballende ploeg van het tweede niveau.
