Dertig jaar geleden vluchtte Marino Pusic (52) voor de oorlog op de Balkan. Nu zoekt hij wederom de verschrikkingen van bommen en granaten op. Vrijwillig, als trainer van Shakhtar Donetsk. ‘Ik maak ook hele mooie momenten mee.’
In normale tijden zou het een perfect plaatje zijn geweest. Een paar graden vorst aan de grond en de eerste sneeuwvlokken in de lucht. Een feeëriek verlichte hotelgevel, een zilveren boom en een lobby vol met guirlandes en engelenhaar. En natuurlijk een vrolijk knetterend haardvuur. We wish you a Merry Christmas!
Alleen: het zijn geen normale tijden. Het zijn tijden van oorlog. Van verdriet en verderf. In ieder geval voor de voetballers van Shakhtar Donetsk die deze zondagavond hun intrek nemen in een Hamburgs hotel. Vanwege de oorlog in Oekraïne moet de club haar Champions League-wedstrijden in het buitenland afwerken. Vorig seizoen was Warschau het decor, nu Hamburg. Over twee dagen speelt Shakhtar in het Volksparkstadion tegen Antwerp FC. Een thuiswedstrijd, op 2.500 kilometer van huis.
Gerelateerde artikelen
