RKC Waalwijk heeft nog helemaal niets, maar de wederopstanding van de ploeg spreekt tot de verbeelding. De complimenten zijn talrijk, de bewondering is oprecht. RKC is de nummer twee van dit kalenderjaar. En nog altijd zeventiende.
In de rust van de Brabantse clash tussen RKC Waalwijk en NAC Breda kregen we te horen dat bij de vierde treffer een speciale muzikale verrassing het stadion ingeslingerd zou worden. Sowieso een fraai staaltje optimisme bij de nummer zeventien van de Eredivisie, maar RKC was ontketend en die vierde goal hing in de lucht. Oskar Zawada maakte hem en na het onvermijdelijke Sweet Caroline was daar de surprise: Efteling-muziek in het stadion.
Alsof de hoop op een sprookje nog verder aangewakkerd moest worden, alsof de wondere wereld van het nabijgelegen pretpark een nieuw wonder van Waalwijk omarmde. De feestmuziek kreeg een vervolg na het laatste fluitsignaal (inmiddels was het 5-0 en evenaarde RKC net niet de grootste Eredivisiezege – 6-0 tegen VVV Venlo in augustus 1988 – ooit) met de in Waalwijk haast traditionele klanken van Der Alte Dessauer: een trompetklassieker die spelers en fans samen in vervoering brengt.