Arie Haan stapt op: 'Ik ben geen loopjongen'
Arie Haan heeft zijn ontslag ingediend als bondscoach van Kameroen. De 58-jarige Groninger legt aan VI.nl uit hoe hij tot die beslissing is gekomen. 'Ik verwacht niet dat de bond nu ineens aan al mijn wensen wil voldoen.'
'Ik heb een e-mail gestuurd naar de Kameroense bond én een aangetekende brief naar het ministerie van Sport', begint Haan zijn verhaal. 'Daarin heb ik aangegeven het niet eens te zijn met een aantal zaken en ik heb erin gezet dat ik per direct mijn ontslag indien. Veel dingen gaan in Kameroen organisatorisch verkeerd, op deze manier kan ik geen succes hebben met de nationale ploeg en dan heb ik er geen trek meer in.'
'Ook willen ze nog altijd dat ik in Kameroen kom wonen, maar de spelers voetballen allemaal in Europa. Dan hoef ik daar dus niet telkens te zijn. Om ze toch een beetje tegemoet te komen, heb ik een aantal woningen in Kameroen aan ze voorgelegd. Maar dat werd dan weer niks mee gedaan. Op een gegeven moment houdt het op. Ik ben geen loopjongen.'
'De bond had geregeld dat we een oefeninterland zouden spelen tegen Togo op 7 februari. Met de tegenstander had ik niet zoveel moeite, omdat het toch een WK-deelnemer was in Duitsland. Maar wél met het feit dat we pas een dag voor de wedstrijd in Parijs moesten verzamelen, vervolgens urenlang zouden moeten vliegen en dan zonder enige training die wedstrijd spelen.'
'Ook kon ik niet aanwezig zijn bij het toernooi om de Afrika Cup Onder-20. Uw naam staat niet op de lijst, dus u kunt er niet bij zijn, was de uitleg van de bond. Toen heb ik gezegd: Dan ga ik lekker naar huis, wedstrijden in Europa bekijken.'
'Zowel de bond als het ministerie heeft nog niet gereageerd op mijn ontslagaanvraag. Ze zijn daar niet zo snel in reageren. Ik heb ook nog altijd een aantal onkosten niet vergoed gekregen. Mijn reizen naar Kameroen betaalde ik zelf, de bond zei steeds toe het te vergoeden, maar daar kwam niks van terecht. Maar om geld is het me niet te doen. Zoals ik al zei is er door al die organisatorische toestanden geen kans op succes. Dat is mijn reden om op te stappen als bondscoach van Kameroen.'
Haan laat de deur nog op een kiertje staan. 'In principe staat mijn ontslag vast. Ik verwacht niet dat de bond nu ineens aan al mijn wensen wil voldoen. Als ze me uitnodigen voor een gesprek in Kameroen, dan wil ik nog best gaan. Alleen, ik betaal geen cent meer voor de reis.'
