De dure blunder waarmee Kahn zichzelf en Duitsland beroofde
Eén fout kan een enorme smet betekenen op een roemrijke carrière. Oliver Kahn, oud-keeper van het Duitse nationale elftal, kan hierover meepraten. In het kader van VI's Maand van het Duitse voetbal neemt Erwin Hokken u mee terug naar de gitzwarte periode van één van de beste doelmannen aller tijden.
Een van de valkuilen voor professionele atleten is dat niet alleen de beste momenten op camera staan. Ook de grootste fouten en de opmerkelijkste blunders kunnen tot in de eeuwigheid teruggekeken worden. Hoewel de meest memorabele sportfoto’s geassocieerd worden met succes, zal één foto vol verslagenheid bij veel Duitsers op het netvlies gebrand blijven staan.
Op een broeierige zomeravond op 30 juni in Yokohama leunt de Duitse doelman Kahn verslagen tegen een paal. De altijd imposante captain van Die Mannschaft lijkt ineens erg klein. Hij heeft die avond met een flinke fout de nederlaag in de WK-finale van 2002 in Japan en Zuid-Korea ingeleid. Brazilië blijkt uiteindelijk met 0-2 te sterk en de Duitse fans zullen bij deze eindstrijd altijd terugdenken aan dat ene momentje waarop de - tot dan toe - superieure Kahn voor even van zijn troon viel.
Oli doorliep de jeugd van Karslruher SC en maakte in 1994 de overstap naar Bayern München voor ruim vijf miljoen Mark, destijds een flink bedrag voor een doelman. Bij de Rekordmeister pakte hij prijs na prijs. Hij werd tussen 1994 en 2008 liefst acht keer landskampioen, won de Champions League, de UEFA Cup, zes keer de DFB-Pokal en zes keer de Ligapokal. Ook in zijn meer dan tachtig interlands namens Duitsland was hij succesvol, zo werd in 1996 het EK gewonnen, al was Kahn hier reservedoelman. Op WK-niveau werd de derde (2006) en de tweede plek bereikt, waarbij vooral het zilver voor altijd zal steken bij de huidige tv-analyticus.
Tot hét moment keepte de inmiddels 48-jarige Kahn al zes duels en 66 minuten een meer dan uitstekend toernooi. Hij kreeg slechts één treffer tegen, tot Ronaldo als een duveltje uit een doosje voor zijn neus opdook en hem zijn trauma bezorgde. Een poging van een meter of twintig leek in de handen van de goalie te belanden. Het schot van Rivaldo was niet erg hard en recht op de doelman af. Niets bleek minder waar. De Torwart grabbelde en kreeg geen controle over de bal, waardoor de naderende Ronaldo toe kon slaan en de openingstreffer achter de verslagen Duitser kon tikken. Een enorme fout die genadeloos werd afgestraft door de Braziliaanse topspits.
Natuurlijk werd Kahn bij de treffer in de steek gelaten. Zo verloor ploeggenoot Dietmar Hamann wel erg makkelijk de bal waarna Rivaldo uit kon halen. Het is makkelijk de doelman de schuld te geven van de pijnlijke nederlaag, al is het maar de vraag of het land zo ver was gekomen zonder hem.
Twaalf minuten later, in de 79ste minuut, sloeg Ronaldo opnieuw toe en gooide het duel voor ruim zeventigduizend toeschouwers in het slot. In twaalf minuten schoot de Braziliaan de Duitse droom aan flarden, in twaalf minuten zorgde de oud-spits van onder meer PSV en Real Madrid ervoor dat Kahn nooit een WK zou winnen. Voor eeuwig een gat op zijn imposante cv.
King Kahn werd wél uitgeroepen tot Speler van het Toernooi. Hiermee is hij vooralsnog de enige doelman die op een WK deze prijs won. Het zal aan zijn verdriet, terwijl hij ineengekrompen tegen een koude doelpaal zat, weinig hebben veranderd. Waar Kahn altijd boos en strijdvaardig voor zich uitkeek, overheerste in zijn blik op dat moment enkel teleurstelling.
Iedereen denkt altijd terug aan de winnaars, waar er maar weinigen terugdenken aan de verliezers. De succesvolle carrière van prijzenpakker Kahn bewijst dat een sprookje door één fout niet altijd een gelukkig einde heeft.
Om mee te kunnen praten, moet je ingelogd zijn met je VI-account.
Login