De ondergang van Arsenal: Wenger Out
Met een gat van acht punten ten opzichte van nummer vijf Chelsea dreigt het Premier League-seizoen van nummer zes Arsenal als een nachtkaars uit te gaan. VI's Süleyman Öztürk over het treurige verval van The Gunners.
Iets in deze richting was lange tijd genoeg om de kritiek op Arsène Wenger afdoende te weerleggen: hij is tenminste nog op zoek naar iets van schoonheid in het voetbal en koopt zijn elftallen niet emotieloos bij elkaar.
Arsenal is een parodie op een topclub in de Premier League geworden. Er wordt vaak over een topzes gesproken in Engeland, maar op dit moment is er sprake van een topvijf en hangen The Gunners daar een beetje bij als net-niet-club. Laten we er niet omheen draaien. Leuk is het niet meer om naar Arsenal te kijken. Er staan elf spelers op het veld, maar die lijken vaak allemaal naar een andere wedstrijdbespreking te hebben geluisterd. Het is geen hechte machine waarbij de linies in elkaar overvloeien. Of in Wengers woorden: er stroomt geen elektriciteit door het elftal.
Afgelopen donderdagavond gebeurde er iets pijnlijks in het duel met Manchester City. De ploeg van Pep Guardiola geloofde het wel na de verkregen voorsprong in het eerste helft en nam duidelijk gas terug met het oog op de wedstrijd tegen Chelsea. Toch gebeurde er niets. Arsenal ontbeert elke vorm van zelfvertrouwen, identiteit en spelidee. Arsène Wenger zat weer eens balend op de bank, zag Pierre-Emerick Aubameyang een strafschop missen en liet negentig minuten lang hetzelfde elftal staan in een stadion dat op het einde akelig leeg was. Het chagrijn dat de Fransman al weken uitstraalt is vergelijkbaar met de gemoedstoestand van de club, de spelers en de fans. Arsenal zit vast in een Wengeriaans droomwereld.
Koppig houdt Le Professeur vast aan een werkwijze die in het huidige voetballandschap achterhaald is. Het moment dat hij in september 1996 aan het werk ging in Noord-Londen betekende een keerpunt in de geschiedenis van het Engelse voetbal. Wenger stond aan de wieg van het moderne Engelse voetbal, hij schonk de voetbalfans met de Invincibles een elftal om nooit meer te vergeten, het huidige Arsenal inclusief het Emirates Stadium is zijn levenswerk, maar er zijn geen argumenten meer om hem nog langer manager te laten blijven van de club waar elke steen is doordrenkt van zijn ideeën. Arsenal is vergroeid geraakt met Arsène Wenger en Arsène Wenger met Arsenal. Om de aansluiting met de andere topclubs niet te verliezen is een nieuwe visionair nodig.
Wengers nalatenschap is bezoedeld doordat hij te lang heeft vastgehouden aan iets wat nooit meer terugkomt. Toch verdient hij een ovationeel applaus in elk stadion waar hij komt. En niet de Wenger Out-borden die je steeds vaker overal ter wereld op de meest obscure plekken tegenkomt.
Om mee te kunnen praten, moet je ingelogd zijn met je VI-account.
Login