'Een ovationeel applaus voor Piet Velthuizen'

Het betrof een dialoog in de ontbijtzaal van het spelershotel van Oranje. Een setting waarbij de naam van Ruud Geels komt opborrelen. In een legendarisch interview met Frits Barend en Henk van Dorp in Vrij Nederland vertelde Geels 25 jaar geleden hoe de maaltijden bij Oranje het WK 74 voor hem versjteerd hadden.

De topschutter van weleer deelde de eettafel met Rinus Israel, Piet Keizer, Willem van Hanegem, John Rep en bovenal met Ruud Krol en Wim Suurbier. Die laatste twee gingen door het leven als het duo Schnabbel & Babbel, vanwege hun gevoel voor wat ze zelf humor noemden. Zieken en zuigen ten koste van anderen, daar kwam het volgens de overlevering meestal op neer.

'Ik ging op het laatst met knikkende knieën de trap af als we moesten eten', vertelde Geels. Hij kreeg het driemaal daags voor zijn kiezen en omschreef die periode als 'de ergste weken uit mijn leven'. En: 'Alles was gericht op vernederen, op het totaal kapot maken van anderen.'

Dat was andere koek, onvergelijkbaar met nu. Het waren de tijden dat de Ajax-kern binnen Oranje bepaalde wat er gebeurde. Jan van Beveren en Willy van der Kuijlen kunnen er uitgebreid over meepraten. Het kostte de twee toenmalige PSV’ers datzelfde WK in West-Duitsland.

Zo meedogenloos is het er bij het Nederlands elftal nooit meer aan toegegaan. Sterker nog, om even de tijdsprong naar het heden te maken: hoewel hij regelmatig in de maling wordt genomen, is Piet Velthuizen een populaire jongen binnen de nationale selectie. Hijzelf vindt het allemaal schitterend, zijn omgang met de beste voetballers van Nederland.

Het is de combinatie van enthousiasme en goedgelovigheid die het hem doet bij Piet. De eerste keer dat de doelman werd geselecteerd, maart 2008 voor de oefenwedstrijd tegen Oostenrijk, maakten spelers hem wijs dat iedere nieuwe international volgens een aloude traditie de groep moet toespreken.

Velthuizen geloofde dat en hield ten overstaan van de selectie, tot hilariteit van zijn toehoorders, een maidenspeech waarin hij zijn trots en dankbaarheid uitsprak. Het leverde hem een ovationeel applaus op.

Tijdens de oefentrip naar Australië, twee maanden geleden, bleek andermaal dat de keeper van Vitesse makkelijk te foppen is. Tijdens een boottocht door de haven van Sydney hield Sneijder hem voor dat het wemelde van de haaien, die bekend stonden om hun sprongkracht. Voor Velthuizen het sein zich niet meer in de buurt van de railing te vertonen.

Het is allemaal vrij onschuldig en niet de reden waarom Sneijder het afgelopen jaar de aandacht van de KNVB op zich gevestigd wist. Dat had vooral te maken met de buitensporige media-aandacht voor zijn privé-leven en zijn eigen aandeel daarin. Ook de manier waarop hij zich onlangs afmeldde voor de oefeninterland tegen Paraguay leidde tot gefronste wenkbrauwen in Zeist.

Sneijder moest geblesseerd afhaken en hoopte dat telefonisch te kunnen doen, maar diende volgens het KNVB-protocol alsnog naar Heerenveen te rijden om de aard van zijn kwetsuur vast te laten stellen. Gelijke monniken, gelijke kappen, dat wilde de technische staf van Oranje even duidelijk maken.

Bondscoach Bert van Marwijk is vanaf de eerste dag van zijn aanstelling alert op de dynamiek binnen zijn spelersgroep en scheidt daarin de hoofd- van de bijzaken. Een dolletje met de derde doelman kunnen we gerust tot de laatste categorie rekenen.

Simon Zwartkruis