Geroutineerde jongeling Vilhena is zijn eigen voorbeeld
Voetbal International kiest na elke speelronde in de Eredivisie de Speler van de Week. Voor de eenentwintigste speelronde was dat Feyenoord-middenvelder Tonny Vilhena. Het wippertje van Graziano Pellè controleerde hij met zijn hoofd en vallend schoot hij de bal hard achter David Meul, de kansloze doelman van Willem II. Alles wat Tonny Vilhena goed maakt, ging schuil in zijn eerste goal van de middag: functionele techniek, overzicht, mentaliteit en gevoel voor tijd en ruimte.
Later besliste hij de wedstrijd door op het juiste moment bij te sluiten en een pass van Jean-Paul Boëtius te controleren met rechts en binnen te schieten met links.
Feyenoord won in Tilburg met 3-1 van Willem II, bij de hand genomen door een jongen van achttien jaar en, toen, 31 dagen oud.
Ronald Koeman kan zich zijn eerste kennismaking met Tonny Vilhena nog wel herinneren. 'Hij zat nog niet eens officieel bij de selectie of hij had al een aanvaring gehad met Karim El Ahmadi', zegt de trainer. 'Stonden ze met de koppen tegen elkaar. Tonny was toen zestien jaar, denk ik, maar wat ik zag beviel me wel. Hij heeft dat gemene in zijn spel dat eigenlijk alle topspelers hebben.'
Vilhena brak zondag het record van Henk Duut als jongste Feyenoorder ooit die twee keer scoorde in een competitieduel. Hij deed dat als nummer 10, de plek waarop hij de geschorste Lex Immers verving, op de manier waarop hij patent heeft: alsof hij er al jaren rondloopt. Twee prachtige goals onderstreepten een vlekkeloze wedstrijd en niemand bij Feyenoord die er echt van opkeek.
Ze kennen Vilhena, inmiddels. Toen hij debuteerde, vorig seizoen uit bij FC Twente (0-2 winst), was hij zeventien jaar jong en voetbalde de B-junior al met de allure van een routinier. Koeman: 'Knap als je zo jong bent en zo bepalend kunt zijn. Ja, daarvan kan ik wel genieten.' 
Zijn instelling vormt de basis van zijn succes, weet Vilhena zelf. Vorig seizoen, tijdens zijn eerste grote interview in Voetbal International, ging hij er dieper op in. 'Ik ben opgegroeid met hard tegen hard. Je moet altijd zorgen dat je serieus wordt genomen. Ik woonde vroeger vier hoog in een flat in Maassluis. Vanuit mijn kamertje keek ik uit op het grasveldje. Elke dag voetbalden daar grote jongens, veel ouder dan mijn vrienden en ik.
Wij vroegen steeds of we mochten meedoen, maar steeds was het antwoord weer nee. Op een dag ben ik er gewoon tussen gaan staan. Ik was negen jaar, die andere jongens zestien, of zo.'
De ster van Vilhena rijst snel. Maandag stapte hij alweer in het vliegtuig naar Kroatië voor zijn eerste interland met Jong Oranje terwijl bondscoach Louis van Gaal zijn ontwikkeling op de voet volgt. Maar zijn toekomst ligt bij Feyenoord, waar hij onlangs bijtekende tot medio 2016. 'Ook ik had allang bij een grote Europese topclub kunnen spelen', zei Vilhena vorig jaar in dit blad, 'maar ik ben ooit van mijn amateurclub VDL naar Feyenoord gegaan om er in De Kuip te spelen.'
De top is iets voor later, want die zal hij ooit bereiken, op zijn eigen manier. Vilhena: 'Ik heb ooit maar één idool gehad: Patrick Kluivert, en alleen omdat ik hem zag uitblinken tijdens Euro 2000. En ik ken hem via YouTube, overigens wel een manier om te zien hoe goed sommige voetballers waren. Zo ken ik ook Maradona, net zoals onze trainer, hem moet ik ook nog een keer opzoeken. Maar idolen… Die heb ik nooit meer gehad. Ik ben gewoon mijn eigen voorbeeld.’
Tekst: Martijn Krabbendam Foto's: VI Images