Het heftige verhaal van Leon de Kogel over zijn auto-ongeluk

'De taxichaffeur reed tegen het verkeer in, hij had de verkeerde afslag genomen op een rotonde', blikt De Kogel terug op het zware ongeval. Het resulteerde in een frontale botsing aan de passagierszijde waar hij zat. 'Het is best wel hard gegaan, want de tegenligger kwam met een aardige snelheid, heb ik gehoord. Ik heb het daarna soort van meegemaakt, ik heb mijn knie nog gezien. Een vriend van me kwam gelijk bij me, want ik had heel erg het gevoel dat ik weg zou gaan, dat ik doodging.'

De Kogel vocht aanvankelijk voor zijn leven. Nu, een half jaar verder, werkt hij in het militair revalidatiecentrum in Doorn van maandag tot en met vrijdag aan zijn herstel. 'Ik ga er elke dag hard mee aan de slag. Ik sta er nu ook zo in dat ik wel zie waar het gaat eindigen, als ik er maar alles aan doe. Dan zie ik wel waar het uiteindelijk stopt.' En daar heeft hij vrede mee. 'Enkele weken na het ongeluk kwam ik wel steeds meer tot bezinning, dat ik ook gewoon heel blij moest zijn dat ik er nog was.'

Het had immers ook veel slechter kunnen aflopen, weet De Kogel. 'De dokter zei ook tegen mij: "Stap één is: overleef je het? Stap twee is: hou je je been?" Negen van de tien mensen stoppen al bij stap één of twee. Dus ik moet ook gewoon heel bij zijn dat ik sta waar ik nu sta.' Zijn twee jonge kinderen zijn daarbij zijn grootste bron van kracht. 'Als ik die zie, dan doe ik het voor hen om weer sterk te worden en misschien met hun later een balletje te kunnen trappen in de tuin. Daar haal ik mijn kracht uit.'

WK
De Kogel heeft er geen moeite mee het voetbal nu van een afstand te volgen. 'Het is heel raar. Toen ik in het ziekenhuis lag en nog totaal niet aanspreekbaar was, heb ik wel het hele WK gevolgd. Het is heel apart. Terwijl ik niet eens kon kijken, omdat ik het licht niet helemaal kon verdragen. Maar ik kon wél horen. Dat is het vreemde. Ik kijk eigenlijk best veel voetbal, misschien omdat ik voor m'n gevoel nog totaal niet klaar ben. Normaal voetbal je misschien tot je 34ste of 35ste, maar bij mij is het op m'n 26ste geëindigd.'

De in november 27 jaar geworden De Kogel hoopt nog wel in een andere rol terug te keren in het wereldje. 'Voetbal is nog steeds iets wat ik heel leuk vind, ik zou daar heel graag nog iets in blijven doen. Ik heb mijn TC3-cursus als trainer al een keer gehaald, dat is misschien iets waar ik mee verder wil. Maar ook kantoordingen, financiële dingen, commerciële dingen, ik sta overal voor open. Ik wil eerst natuurlijk kijken wat me het leukst lijkt, maar dat zijn wel dingen waardoor ik in ieder geval betrokken blijf bij het voetbal.'

• Meer over

• L. de Kogel