IJsland wint dankzij trots, devotie en onverzettelijkheid

Achtste finale
27 juni 2016
Stade de Nice, Nice

Bij de cijfers voor de spelers van IJsland hadden we na de meeslepende achtste finale tegen Engeland het liefst allemaal tienen willen geven. Als een beloning voor de onwaarschijnlijk prestatie van de Vikingen. Ze hebben namelijk het onmogelijke waargemaakt. Wat ze deden kan helemaal niet en toch is het zo. IJsland, met 330.000 inwoners, verslaat voetbalgrootmacht Engeland, met 53 miljoen inwoners, met 2-1. Het is als vliegen naar de maan en dan in één ruk door naar de zon.

Wie twee jaar geleden had voorspeld dat het nietige IJsland met spierballenvoetbal het EK zou halen in een poule met Nederland, Turkije en Tsjechië, was voor gek verklaard. Wie had voorspeld dat de ploeg van de bondscoaches Lars Lagerbäck en Heimir Hallgrimsson tijdens het Europees kampioenschap in Frankrijk gelijk zou spelen tegen Portugal, zou winnen van Engeland en zonder een wedstrijd te verliezen in de kwartfinale zou komen, was als 'krankzinnige' in de eerste beste inrichting opgenomen.

Tegenstanders van IJsland moeten ook stoppen met analyseren. Dat heeft namelijk geen enkele zin. Heel veel landen hebben het geprobeerd en ze deden allemaal hetzelfde: proberen de IJslandse muur voor het doel kapot te spelen vanuit balbezit en combinatievoetbal in een heel hoog tempo. Engeland probeerde het ook zo. Maar het lukte Oranje eerder niet en het is geen enkele tegenstander op dit EK gelukt.

De spelers van IJsland vinden het prima dat de opponent de bal heeft. Dat vinden ze zelfs heel goed, want dan hoeven zij zelf niet te voetballen. En als ze de bal wel heel even in bezit hebben (dertig procent op dit toernooi), dan vliegen ze er met zijn allen uit, proberen ze snel te scoren om vervolgens net zo snel met elf man op eigen helft terug te kruipen. Met deze guerrilla-tactiek strijden ze tot ze er bij neer vallen.

Halgrimmsson had voor het duel tegen Engeland niet voor niets gezegd dat zijn land nauwelijks een leger heeft. 'Daar hebben we te weinig mensen voor, maar deze jongens hier vormen ons leger.' En ze spelen effectief loopgravenvoetbal van het zuiverste soort. Karakter, toewijding, bereidheid, determinatie, vasthoudendheid, onverzettelijkheid, trots, devotie en volledige overgave in de strijd voor eeuwige roem. En dat maal elf, zie daar maar eens van te winnen. Het is niet mooi om naar te kijken, maar had Marco van Basten zelf onlangs niet gezegd dat het niet leuk hoeft te zijn? Het gaat om winnen. En van die verrekte Vikingen is het door hetgeen hierboven staat toch genieten.

Nee, dan Engeland. Natuurlijk is het een grote schande dat het team van hope and dreams met al die supersterren niet in de kwartfinale staat. Meer dan ooit werd er door de volop aanwezige kwaliteit en de mix van jong en oud verwacht dat The Three Lions als outsider ver zouden komen. Maar eerlijk gezegd heeft de ploeg van Roy Hodgson, net als de coach zelf, eigenlijk geen moment echt overtuigd. De bondscoach husselde maar raak met zijn opstelling en het lukte de ploeg mede daardoor niet om lekker op elkaar ingespeeld te raken en tot grootse daden te komen. Waar was Jamie Vardy, waar bleven de doelpunten van Harry Kane, de acties van Dele Alli en de brille van Wayne Rooney? Het was er allemaal niet.

Terwijl ze door de vroeg benutte strafschop vleugels hadden moeten krijgen. Maar dat IJsland nauwelijks twee minuten na die goal alweer gelijk maakte was helemaal een grof schandaal. Het gebeurde namelijk op identieke wijze als tegen Oostenrijk. De lange ingooi als wapen, het doorkoppen en het van dichtbij binnentikken. Gewoon een kwestie van goed je huiswerk doen. Dat Kolbeinn Sigthórsson ruim tien minuten later tussen de erkende maar flink schutterende verdedigers van Engeland de 2-1 binnenschoof was haast net zo ongelooflijk.

Opnieuw lukte het Engeland niet de eerste knock-out-wedstrijd op een groot toernooi te overleven. En dat zal de ploeg en inmiddels opgestapte staf bittere hoon en verbale pek en veren opleveren bij thuiskomst. En IJsland, dat speelt zondag tegen gastland Frankrijk. Die weten wat na het zien van het duel met de Engelsen wat het te doen staat: niet analyseren en net zo met het hart spelen als de tegenstander.

• Meer over

• IJsland
• Engeland
• Europees Kampioenschap 2016 Frankrijk