'Ik kreeg in Zuid-Korea liefde, terwijl ik nog niks had laten zien'

In sportief opzicht was zijn transfer van het Australische Western Sydney Wanderers naar Suwon Samsung Bluewings FC niet de gelukkigste. 'Ik werd een beetje het slachtoffer van een strijd tussen de drie belangrijkste mensen achter de club', kijkt Castelen in de nieuwe VI terug op zijn Koreaanse avontuur in 2016. 'Een van die drie had mij gehaald, maar die anderen oefenden druk uit op de trainer om mij niet op te stellen. In mijn half jaar heb ik dus maar vijf van de dertien wedstrijden gespeeld. Toch werd ik op het vliegveld door een grote groep uitzinnige fans uitgezwaaid.'

Ook de ontvangst was warm geweest. 'Nadat ik mijn contract had getekend, bekeek ik een wedstrijd in het stadion. Al die Koreanen uitzinnig, mijn naam gillen en zo. Nou ja, Kassutun, zoiets zeiden ze daar altijd, omdat ze mijn echte naam niet konden uitspreken. Maar toch: ik kreeg liefde, terwijl ik nog niks had laten zien.'

Castelen volgde de gebruiken van het land. 'Op de training zag ik mijn ploeggenoten de hele tijd buigen voor de trainer, dat was nieuw voor me. Blijkbaar was dat daar gebruikelijk, dus ging ik dat ook maar doen. "Nee, nee", kreeg ik meteen te horen, "buitenlanders hoeven helemaal niet te buigen". Je bent een team of niet, dus ik stond erop dat ik zou buigen.'

Ook buiten het veld sloot Castelen zich niet af van de plaatselijke cultuur. 'Ik heb ook allerlei typisch Koreaanse gerechten geprobeerd. Maar ik eet geen vlees, dus de hond heb ik laten staan. Ik was dol op de pittige soepen. Fijn land, hoor, Korea. De mensen zijn vriendelijk. Alles is schoon en alles glimt. Terug in Nederland dacht ik: Wat zijn wij toch eigenlijk een smerig volkje. Waar Koreaanse restaurantmedewerkers allemaal handschoentjes en mondkapjes dragen, zitten ze hier gewoon met blote handen aan je eten.'

• Meer over

• R. Castelen
• VVV-Venlo
• Eredivisie 2016/2017