In naam van Oranje: zoektocht naar exotisch paradijs

data-height="125" data-width="397" data-align="center" data-caption="" src="http://www.vi.nl/upload/32cd5e74-2c1e-4c6c-8ac4-baf6b08b9dc2_image4513040908244930526.jpg" /> Het gegeven dat Oranje zich ruim een jaar voor het wereldkampioenschap na een achteloze dubbelslag tegen Estland en Roemenië nagenoeg plaatste voor het eindtoernooi in Brazilië, werd ook door Hans Jorritsma (foto midden) handenwrijvend begroet. En niet zozeer om sportieve redenen.

De teammanager van het Nederlands elftal kan immers in alle rust, voordat de rest van de wereld hotels vastlegt, een geschikte accommodatie uitzoeken voor het WK. Tijdens een eerdere inspectiereis met bondscoach Louis van Gaal werd Rio de Janeiro en omgeving als uitvalsbasis geschikt geacht, maar de KNVB heeft nog geen beslissing genomen.

Het boeken van een spelershotel kun je aan Jorritsma wel overlaten. Oranje zal straks ongetwijfeld weer baden in weelde. Jorritsma werd argwanend bekeken toen hij in 1997 zijn intrede deed bij de KNVB.

Waarom kwam een voormalig bondscoach en international uit de hockeywereld in dienst bij de voetbalbond om zich als regelneef achter de schermen weg te cijferen? Tijdens het WK in 1998 stelde niemand die vraag meer. Met zijn keuze voor een verblijf in Monaco bezorgde Jorritsma, in samenspraak met bondscoach Guus Hiddink, Oranje en zijn volgers een meer dan aangename maand aan de Côte d'Azur.

Voor de eerste groepswedstrijd in Parijs tegen België had de kwartiermaker een vijfsterrenoptrekje vastgelegd naast het Paleis van Versailles. Het gaf de verwende internationals geen inspiratie want ze speelden in Stade de France gelijk tegen België (0-0) en verloren Patrick Kluivert door een rode kaart.

Het kwam vervolgens in Zuid-Frankrijk tot de halve finale nog allemaal goed. Daar was het voor Oranje goed toeven in een soort adelaarsnest op de rotsen, het Vista Palace Hotel in Roquebrune-Cap-Martin. De spelers hadden op driehonderd meter hoogte een indrukwekkend panorama over de Middellandse Zee en Monte Carlo. Onder het mom van 'de boog kan niet altijd gespannen staan' werden toen nog dozen Nintendo's ingeslagen maar ook was het befaamde tennispark van Monaco afgehuurd. In het vorstendom konden de Nederlandse voetbalsterren op hun vrije dagen tevens riant uitgaan. Dat deden ze vooral na de uitschakeling tegen Brazilië. Op de vraag of ze geen derde van de wereld wilden zijn, werd je door spelers aangekeken of je gek was geworden. Alleen de wereldtitel telde. Het duel om de derde en vierde plaats tegen Kroatië zou dan ook een nederlaag opleveren (1-2).

Sören Lerby, toen woonachtig in Monaco, wist die avond nog wel een aardige discotheek. Daar bleek het goedkoopste drankje, een watertje, 75 gulden te kosten. Er was één international die het aandurfde een rondje te geven aan het feestende gezelschap: Jaap Stam.

Jorritsma, die al zestien jaar de media weet te ontlopen, bleef in de zes eindtoernooien die daarop volgden bedreven in het afhuren van paleizen en majestueuze onderkomens. Vaak werd de reisafstand ondergeschikt gemaakt aan de accommodatie. De spelers en staf zwolgen in luxe, want ze moesten zich lekker voelen.

In 2000, tijdens het EK in Nederland en België, was een afgelegen locatie in de bossen bij Apeldoorn even een minder moment van Jorritsma. Het door hoge hekken omzoomde hotel met voetbalveld werd al snel spottend Kamp Hoenderloo genoemd. De internationals die eropuit wilden moesten de trucendoos helemaal opentrekken om ongemerkt de streng bewaakte poort te passeren.

In 2004, tijdens het EK in Portugal, maakte Jorritsma alles goed met het resort in Albufeira in de Algarve. Een wederom luxueus vakantieoord met uitzicht op de Atlantische Oceaan. De teammanager leek een risicootje te nemen door de accommodatie niet helemaal af te huren, de kosten van 400 euro per kamer waren al hoog genoeg. Maar het ging allemaal in goede harmonie met honderden toeristen.

Geld speelde geen rol in Lausanne tijdens trainingskampen en het EK van 2008. Hier verbleef Oranje in Hotel Beau-Rivage Palace, dat behoort tot de top 500 van de wereld en waar een suite per nacht duizenden euro's kost. Een mondain toppertje van Jorritsma aan het Meer van Genève waarbij het Kurhaus qua grandeur een Van der Valk is.

Onder Bert van Marwijk (foto onder) moest Jorritsma zich een beetje inhouden. De gewezen no-nonsense bondscoach koos tijdens de eindtoernooien niet voor paleizen of een resort, maar voor degelijke hotels als het Hilton en het Sheraton respectievelijk in de steden Johannesburg (Zuid-Afrika, WK 2010) en Krakau (EK Polen 2012).

Jorritsma was tot ergernis van sommigen in Zeist altijd zeer loyaal aan voormalig directeur Henk Kesler. Wellicht dat hij zich in zijn zoektocht naar een toplocatie met Louis van Gaal als bondscoach nu weer kan uitleven. Het begeleidingsteam wordt steeds meer uitgebreid en is zo langzamerhand nog groter dan de spelersgroep. Dat werkt door in de kosten. Maar het doel heiligt de middelen. Dus op zoek naar een nieuw paradijs voor Oranje, dit keer in een exotische ambiance.

Alle gebruikte foto's op VI.nl zijn afkomstig van VI Images.