Janssen hoeft niet meer tegen zichzelf te vechten
Hij groeide op in de drukte van het caféleven en de rust van een dorp. Willem Janssen (30) keek lange tijd met een verlegen blik naar de wereld, maar heeft nu zijn weg gevonden. 'Die onzekerheid zit in mijn karakter, maar dat schuchtere heb ik niet meer. Nu vind ik mezelf wereldser.'
In een uitgebreid interview in de nieuwe VI vertelt de speler van FC Utrecht dat hij aan het begin van zijn loopbaan enorme wisselingen van emoties voor een wedstrijd ervoer.
'De ene minuut had ik er heel veel zin in, de andere minuut voelde ik enorme zenuwen: Je móét je vandaag weer laten zien. Dat uitte zich in negatieve gedachten: Als het maar goed gaat, als ik maar voldoe aan de verwachtingen. Dat continue heen-en-weergeslinger tussen emoties begon een paar dagen voor de wedstrijd. Mijn voorbereiding was ook altijd heel strak. Twee dagen van tevoren kwam ik de deur niet meer uit. Ook niet als mijn beste vriend jarig was.'
De afwisseling van de emoties werd hem zó veel dat hij regelmatig voor de aftrap moest overgeven. 'Dat begon bij Roda. Bij VVV sloeg die spanning nog in mijn benen, gingen ze trillen en werden ze zwaar. Voordat we het veld op liepen, ging ik altijd naar de wc. Eerst bleef het bij kokhalzen, maar later werd dat spugen. Dan maakte ik me de week erna weer druk: Ik zal toch niet weer moeten spugen? Dan gebeurde het sowieso. Ik ging minder eten, ik dacht dat het misschien daaraan lag.'
'Dan merkte ik dat ik minder energie had op het veld. Of ik ging éérder eten, in plaats van drie uur van tevoren drieënhalf of vier uur. Na de wedstrijd was ik alleen rustig als ik goed had gespeeld', vervolgt Janssen. 'Als dat niet zo was – en dat vond ik meestal – ging ik daar weer over peinzen. Ik was niet depressief of zo, maar ik ben een denker. En dan waren er altijd periodes dat ik in het negatieve zat. Een uur later kon ik mijn gedachten weer omdraaien: Kom op, je zit hier niet voor niks, je doet wat anderen heel graag willen. Mijn hoofd maakte overuren.'
Mental coach
Sinds hij met een mental coach heeft gepaat, is Janssen veranderd. 'Ik leerde doelen stellen. Op lange termijn, maar ook in een wedstrijd. Bijvoorbeeld: Ik wil vandaag drie keer op doel schieten. Heel stom eigenlijk, maar zo konden mijn gedachten op die doelen worden gericht, want díé moest ik halen. Negatieve, afwijkende gedachten werden zo veel mogelijk verplaatst. Ik zit nu ook minder in die tunnel. Ik kan meer genieten van het leven eromheen en ben minder bezig met wat anderen van me vinden. Eerst kon ik me daar heel druk om maken. Maar relaxed voor een wedstrijd…Nooouuu… Dat zit niet in mijn karakter.'
Om mee te kunnen praten, moet je ingelogd zijn met je VI-account.
Login