Jürgen Klopp: de reservetank van Liverpool
In zijn Premier League-voorbeschouwing staat Süleyman Öztürk stil bij Jürgen Klopp, die zondag met Liverpool aantreedt tegen Manchester City in dé clash van dit weekeinde.
Een tijdje geleden las ik een interessant interview met Jürgen Klopp. Hij heeft bijvoorbeeld de merkwaardige gewoonte, zo vertelde hij, om het geluid uit te zetten bij wedstrijden. De Duitser kijkt in volledige stilte naar voetbal. De bullshit die wordt uitgekraamd door analisten kan hij niet aanhoren, legde hij uit. Wel luisterde hij in de auto op weg naar de training altijd naar talkSPORT. Op dat radiostation was volgens Klopp nog grotere onzin over voetbal te horen, maar hij pikte er tenminste wel snel de voetbaltermen in het Engels mee op.
Nog iets dat me verbaasde en waar Klopp over sprak alsof het de normaalste zaak van de wereld was: de gebedsruimte voor Sadio Mané en Mohamed Salah. Er is een speciale plek waar zij als moslims kunnen bidden. Er is zelfs een aantal islamitische gebruiken onderdeel gemaakt van de wedstrijdvoorbereiding, zoals het wassen voor de wedstrijd. Het komt erop neer dat iedereen bij Liverpool, hoe verschillend en welke functie, afkomst of status dan ook, hetzelfde doel heeft.
Ik weet nu ook waarom Klopp tijdens de warming-up altijd met zijn rug naar zijn eigen ploeg staat. Ik dacht aan een soort bijgeloof dat ooit in zijn Mainz-periode is begonnen en waaraan hij krampachtig vasthoudt. Het blijkt voor hem echter een manier om informatie in te winnen. Aan de groepjes kan hij zien of de tegenstander dit keer misschien met drie in plaats van vier achterin gaat spelen. Maar meer nog is het een manier, zo zegt hij, om een gevoel te krijgen over het andere team. Dat klinkt wat vaag, maar er zullen vast lezers van deze website zijn die vroeger naar een stadion gaan omdat ze ook de warming-up van hun club willen zien. Voor Klopp begint een wedstrijd bij de warming-up van de opponent. Daar begint de intimidatie.
Vulkaan
Langs de lijn is hij een menselijke vulkaan. De wijze waarop hij doelpunten viert, zeker als die belangrijk zijn, is intens. Alles in zijn lijf beweegt en trilt mee. De boven- en onderkant van het gebit van de Duitser lijken onafhankelijk van elkaar naar links en rechts te kunnen bewegen. 'Wanneer ik schreeuw, lijk ik op een seriemoordenaar', zegt hij daar zelf over in zijn kenmerkende Klopp-stijl. De Duitser brengt als persoon een ongekende bak positiviteit mee. In Nederland, en vast ook elders, wordt hij door sommige criticasters een acteur genoemd. Iemand die een rol speelt. Dat zal deels kloppen. Het geroep en gezwaai langs de zijlijn is enkel en alleen bedoeld om het energiepeil van zijn spelers hoog te houden, meent hij. Hij noemt zichzelf een reservetank voor de elf op het veld. Als hij zijn kaken op elkaar bijt en grimmig naar Georginio Wijnaldum kijkt, kan die nog een extra sprint eruit gooien. Dat idee.
Wat Klopp ook als geen ander beheerst, is de damage control na een wedstrijd. Hij kan een kritieke situatie of sentiment weglachen. 'Cool', zegt hij dan. Het is een van zijn favoriete woorden. Heel veel is cool. Een crisis laat hij zich niet aanpraten door journalisten. Omdat hij weet dat een bepaalde teneur van buitenaf ook de kleedkamer inkomt en zich nestelt in de hoofden van spelers. Jaap Stam zou in dat opzicht nog heel veel kunnen leren van Klopp.
Om mee te kunnen praten, moet je ingelogd zijn met je VI-account.
Login