Arsenal

Klassering: 1ste plaats (34 punten uit veertien duels)
Vorm: W-V-W-W-W

De ooh's en aah's zijn weer terug in het Emirates Stadium. Na een veelbelovende start rezen twijfels over de kampioenskansen van Arsenal omdat de ploeg de laatste jaren altijd wel implodeerde op de belangrijke momenten. Tot nu toe is daar geen sprake van. Arsenal swingt, terwijl de defensie op een ondoordringbare stalen deur begint te lijken. De laatste zeven duels kregen The Gunners maar één doelpunt te tegen.

Uitgelicht
Maar het echte geluk is verderop in het veld te vinden. Dankzij de betrouwbare laatste linie kunnen de creatieve geesten van het elftal zich naar hartenlust profileren. Dit is onder meer het jaar van Aaron Ramsey, de voorbije seizoenen zo bekritiseerde Welshman die na een gecompliceerde beenbreuk nooit meer zijn grote belofte leek in te lossen. Vanaf het begin van deze voetbaljaargang raast hij echter als een waanzinnige over het veld.

Alsof hij de verloren jaren in een paar maanden wil inhalen, met zoveel passie en beleving toont hij zich. Het helpt dat Ramsey overloopt van kwaliteit. Afgelopen woensdag verraste hij met een no-look steekpass in tegendraadse richting. De magistrale bal vormde de inleiding op de 2-0 tegen Hull City. De eerste goal tegen de nummer twaalf in de Premier League was ook het resultaat van verbluffend samenspel. Manager Arsène Wenger kan tevreden constateren dat hij een nieuw meesterwerk heeft afgeleverd.

Jarenlang werd hij verketterd, zelfs door de eigen fans, omdat hij maar bleef vasthouden aan zijn filosofie. De Fransman werkt graag met jongens die op jonge leeftijd naar de club zijn gehaald en zich het typische Arsenal-voetbal eigen maken. In Ramsey heeft hij ondanks de moeizame jaren altijd vertrouwen gehouden. Zijn grote vorm is ook een bevestiging van Wengers meesterschap.

Everton

Klassering: 5de plaats (27 punten uit veertien duels)
Vorm: G-G-G-W-W

Het verhaal was altijd dat Everton niet zonder manager David Moyes kon. Het was de Schot die de club ondanks een beperkt budget en een vervallen stadion op de been hield. Die mythe wordt nu doorgeprikt door Roberto Martínez, de minzame Spanjaard die al jaren pionierswerk verricht in de Premier League. Afgelopen midweek bevestigde Everton opnieuw in het duel met Manchester United. Op Old Trafford wonnen The Toffees met 0-1 dankzij een laat doelpunt van de Costaricaanse linksback Bryan Oviedo.

Uitgelicht
Ook op het veld van de regerend landskampioen probeerde Martínez zijn ploeg naar voren te laten spelen, vroeg druk te zetten en de bal het werk te laten doen. Everton is na elf jaar ineens weer leuk om naar te kijken. Dat is een geweldig compliment, zeker omdat de resultaten synchroon lopen met geboden spektakel. De club uit Liverpool verloor dit seizoen als enige pas één keer, staat als vijfde geklasseerd op slechts drie punten van nummer twee Chelsea en werkt met spelers die nog lang niet aan de toppen van hun kunnen zitten.

Martínez ziet onder andere bijzonder veel potentie in de twintigjarige Ross Barkley. De aanvallende middenvelder krijgt volop speelkansen en werkte zich zelfs op tot international. Barkley heeft met de manier waarop hij langs verdedigers glijdt iets weg van Paul Gascoigne. Het probleem van Barkley, een jongen uit de stad, ligt opgesloten in zijn karakter.

De vraag is of hij de weelde van het profbestaan kan dragen. Voorlopig houdt hij zich prima staande tussen de vedettes. Ook is het elk duel van Everton weer uitkijken naar een glimp van Gerard Deulofeu. Het Barça-talent mocht vorige week tegen Stoke City (4-0 winst) voor het eerst in de basis beginnen en kreeg midweeks tegen Manchester United twintig minuten als invaller. Opnieuw liet hij zien een speciaal talent te zijn waar Barcelona zeer zuinig op is.

Onderlinge historie

• Meer over

• Arsenal
• Everton
• Premier League 2013/2014