Kuijt in voetsporen Van Hanegem en Van Bronckhorst
Dirk Kuijt voegt zich met zijn aanstaande terugkeer in De Kuip bij een illuster rijtje Feyenoord-spelers die in het verleden de verleiding van een hereniging met de Rotterdamse club niet konden weerstaan. VI.nl zet enkele prominente voorgangers van Kuijt op een rij.
Willem van Hanegem (1968-76, 1981-83)
Willem van Hanegem was al 37 jaar oud toen hij in 1981, vijf jaar na zijn vertrek naar AZ '67, terugkeerde bij Feyenoord. De Zeeuwse clubicoon had in de jaren daarvoor zijn carrière afgebouwd bij Chicago Fire en FC Utrecht. Aanvankelijk zou Van Hanegem een jaar blijven, maar omdat Feyenoord teleurstellend al zesde eindigde besloot De Kromme er nog een jaar aan vast te plakken.
Zijn tweede seizoen verliep beter. Van Hanegem hoopte dat het zijn club met jonge aanwinsten als Ruud Gullit, Michel Valcke en Peter Houtman (zie verderop in dit overzicht) beter zou vergaan. Hij kreeg gelijk. Met Van Hanegem, fysiek niet meer de oude maar nog altijd een erg goede en slimme voetballer, in een rol als mentor eindigde Feyenoord tweede, de beste klassering in vier jaar tijd.
Peter Houtman (1976-79, 1982-85, 1988-89)
De loopbaan van Peter Houtman bij Feyenoord is een merkwaardige. De kopsterke spits keerde tot twee keer toe terug in De Kuip. Eerst in 1982, nadat hij de club als jonge twintiger had verlaten voor Club Brugge en bij FC Groningen had aangetoond makkelijk te scoren. Dat deed hij vervolgens ook in Rotterdam, getuige 71 treffers in drie seizoenen, maar toch moest Houtman wéér weg. Via opnieuw Groningen en Sporting Lissabon kwam de huidige stadionspeaker eind jaren tachtig nog een keer terug, toen met minder succes. Na een jaar stapte Houtman alweer over na Sparta.
Pétur Pétursson (1978-81, 1984-85)
Pétur Pétursson is typisch zo'n speler die het bij zijn twee periode een stuk minder goed verging dan in zijn eerste periode. De IJslandse aanvaller kwam in 1978 over van IA Akranes en verdiende met 42 goals in 69 duels een transfer naar Anderlecht. In België, waar hij ook nog twee jaar voor Antwerp FC speelde, raakte zijn loopbaan mede door een zware knieblessure in het slop. Dat bleek wel toen hij terugkwam in De Kuip. Met zeven goals in negentien duels was Pétursson niet meer de spits die in '81 naar Anderlecht vertrok.
Ulrich van Gobbel (1989-1996, 1997-2002)
Ulrich van Gobbel was als teruggekeerd Feyenoord-icoon aanvankelijk wél succesvol. De razendsnelle rechtsback maakte de twee laatste kampioenschappen van de Rotterdammers in 1993 en 1999 van dichtbij mee. De achtvoudige international keerde in 1997 op 26-jarige leeftijd terug na kortstondige avonturen bij Galatasaray en Southampton. De laatste jaren van Van Gobbels carrière werden echter gekenmerkt door blessureleed. In 2002 besloot hij zijn loopbaan met het winnen van de UEFA Cup.
Pierre van Hooijdonk (2001-03, 2006-07)
In het laatste seizoen van Van Gobbel was Pierre van Hooijdonk dé grote man bij Feyenoord. Met zijn dodelijke vrije trappen stond de 1 meter 93 lange aanvaller aan de basis van de UEFA Cup-winst. Toen Van Hooijdonk via Fenerbahçe en NAC Breda in 2006 opnieuw bij Feyenoord belandde, bleek veel van de magie van Pi-Air verloren gegaan. Als supersub had hij weliswaar nog zijn waarde (acht goals), maar zo invloedrijk als zijn eerste periode was Van Hooijdonk niet meer.
Giovanni van Bronckhorst (1993-98, 2007-10)
In het jaar dat Van Hooijdonk afscheid nam, haalde Feyenoord met Giovanni van Bronckhorst opnieuw een verloren zoon binnen. Als talentvolle linkshalf koos Van Bronckhorst in 1998 voor Glasgow Rangers. Via Arsenal en Barcelona streek Gio negen jaar na zijn vertrek weer neer in De Kuip. De man die na dit seizoen hoofdtrainer wordt kon nog makkelijk mee in de Eredivisie, maar meer dan een KNVB-beker (2008) leverde dat niet op. Het zegt echter genoeg over de kwaliteiten van Van Bronckhorst dat uitgerekend de WK-finale van 2010 de laatste wedstrijd van zijn loopbaan was.
Jon Dahl Tomasson (1998-2002, 2008-11)
Zijn laatste twee seizoenen in De Kuip speelde Van Bronckhorst samen met Jon Dahl Tomasson. De Deense spits won in zijn eerste periode de landstitel en de UEFA Cup met de Rotterdammers en haalde elk seizoen de dubbele cijfers, ook al verprutste hij door al de arbeid die hij leverde soms ook wel eens een niet te missen kans. Ook toen Tomasson na omzwervingen via AC Milan, VfB Stuttgart en Villarreal besloot af te bouwen in De Kuip, vond hij het nog regelmatig. Door blessures was zijn inbreng echter niet zo groot als hijzelf en de club hadden gehoopt.
Karim El Ahmadi (2008-12, 2014-nu)
Karim El Ahmadi is het meest recente voorbeeld van spelers die terugkeren in De Kuip. El Ahmadi kwam begin dit seizoen over van Aston Villa, dat hem twee jaar eerder voor bijna drie miljoen euro naar Engeland had gehaald. De dertigjarige middenvelder groeide meteen weer uit tot belangrijke pion, waar hij in zijn eerste periode juist nog even uit beeld was geraakt. Hij werd zelfs een half jaar verhuurd aan Al-Ahli (Verenigde Arabische Emiraten). Dat is nu niet meer voor te stellen, zo soeverein speelt de Marokkaanse international. Hij is komend seizoen mogelijk ploeggenoot van Kuijt.
Dirk Kuijt (2003-2006, 2015-nu)
De terugkeer van Dirk Kuijt is nog een onbeschreven blad, maar nu al staat buiten kijf dat de Katwijker, komende zomer 35 jaar oud, zal moeten voldoen aan een torenhoog verwachtingspatroon. Niet alleen omdat Kuijt tussen 2003 en 2006 uitgroeide tot publiekslieveling, ook omdat de 104-voudige international zichzelf nog voor zijn komst al heeft gebombeerd tot de Ryan Giggs van Feyenoord.
Het lot van zijn voorgangers wijst wel uit dat dat nog lang geen uitgemaakte zaak is. En Kuijt beseft dat zelf als geen ander. 'In Rome wordt Francesco Totti met zijn 38 jaar als een keizer behandeld, maar in Nederland moet je gewoon elke week presteren, anders ben je oud en versleten. Maar tegelijk kun je teruggaan naar de Eredivisie ook als een uitdaging in zien. Je hebt de kans geschiedenis schrijven.'
Om mee te kunnen praten, moet je ingelogd zijn met je VI-account.
Login