Okita is als NEC: op stoom na pruttelende start

NEC is in aantocht. Na een desastreuze eerste seizoenshelft heeft trainer Jack de Gier het dan toch voor elkaar gekregen. NEC pakt punten, begint aantrekkelijk voetbal te koppelen aan resultaten, het is zowaar rustig geworden in en rond De Goffert. De play-offs lonken en het halen van het toetje is niet het doel op zich.

Jonathan Okita staat symbool voor de metamorfose van NEC van dit seizoen. Moeizaam begonnen, maar nu op stoom. Uitgelachen en beschimpt, maar nu bejubeld en gekoesterd. Met zijn drie treffers in de 5-0 zege op FC Den Bosch tilde hij zijn totaal dit seizoen naar elf treffers. Voeg daarbij de negen assists die hij achter zijn naam heeft en de waarde van de Frans-Duitse aanvaller met Congolese roots is duidelijk. Betrokken bij twintig van de 57 doelpunten is geen slecht percentage. De matige optredens van de rappe aanvaller van begin dit seizoen zijn vergeten en vergeven.

Okita is één van de redenen om NEC straks aan te merken als dark-horse in de play-offs. Vorig seizoen eindigde hij op achttien goals namens MVV en was hij één van de sensaties op het tweede niveau. In Nijmegen bewijst Okita dat die explosie in Limburg geen toeval was. De manier waarop hij zijn vertrek forceerde verdiende niet de schoonheidsprijs. Okita kwam soms niet opdagen en verspeelde flink wat krediet bij medespelers en supporters door zijn gedrag. Er was behoorlijk wat interesse en de aanvaller raakte er wel degelijk van in de war.

Hij had de Eredivisie in zijn hoofd en er was ook zeker belangstelling voor hem, maar de twijfel overheerste toch en de clubs durfde het niet aan om een – in verhouding - fors bedrag op te hoesten voor een speler die nog alles te bewijzen heeft. Okita had voor zijn seizoen bij MVV nog maar weinig wedstrijden op het allerhoogste niveau in de benen. Standard Luik pikte de in Keulen geboren Afrikaan op bij Tubize, maar ook uitleenbeurten aan Roeselare en Union Sint-Gillis leverde weinig op.

Nu lonkt bij NEC wellicht toch de Eredivisie. Misschien niet dit seizoen, maar zeker volgend seizoen volgt er een herkansing. Met een contract tot medio 2022 op zak heeft hij de tijd, maar in Nijmegen heeft niemand tijd. Liever vandaag dan morgen terug bij de elite is daar de gedachte, Okita voedt de hoop.

De topvijf van speeldag 29:

In het Elftal van de Week is er deze week een hoofdrol weggelegd voor SC Cambuur. De knappe thuiszege van de Friezen volgde na een bewogen week op trainersgebied. Liefst vier spelers vinden we terug bij de beste elf.

De Cambuur-delegatie bestaat uit de verdedigers Matthew Steenvoorden en Robbert Schilder, zij hebben gezelschap van de aanvallers Sam Hendriks en Kevin van Kippersluis. Zij werden gezien als de belangrijkste krachten in de prima zege op Jong PSV.

Namens FC Twente en Sparta Rotterdam vinden we twee spelers terug bij de beste elf van deze speelronde. Doelman Roy Kortsmit verrichtte enkele belangrijke reddingen tegen Almere City FC, terwijl rechtsachter Fankaty Dabo zijn goede vorm van de laatste weken opnieuw toonde. Koploper FC Twente verpulverde FC Volendam met groot gemak. De gangmakers achter die overwinning waren Matthew Smith en Javier Espinosa.

De overige drie plekken zijn voor Bryan Smeets, Dylan Seys en Okita. Smeets maakte beide goals tegen Jong Ajax en die tweede treffer is de hele wereld over gegaan. Vanaf eigen helft schoot hij op onnavolgbare wijze raak. Smeets en Ajax, het blijft een bijzondere combinatie. Seys leidde RKC Waalwijk naar een ruime zege bij MVV Maastricht en Okita had met drie goals een groot aandeel in de uithaal van NEC tegen FC Den Bosch.

De leidende positie van FC Eindhoven-aanvoerder Branco van den Boomen kwam niet in gevaar, maar de dreiging komt uit het Oosten. Aitor Cantalapiedra en Javier Espinosa van koploper FC Twente scoorden opnieuw een prima cijfer en verkleinden hun achterstand derhalve wat. Ook Seys en Smeets deden goede zaken in de toptien.

Algemeen individueel klassement:

• Meer over

• J. Okita
• Keuken Kampioen Divisie 2018/2019