Onverstoorbare leider van Rotterdamse rebellenclub
Voetbal International kiest na elke speelronde in de Eredivisie de Speler van de Week. Voor de eerste speelronde was dat Feyenoord-middenvelder Leroy Fer.
Opgeluchte spelers van Feyenoord, supporters van de club die elkaar aansporen foto's van de stand op teletekst te maken; het had afgelopen vrijdagavond natuurlijk ook wel iets tragisch. De voormalige Europa Cup-winnaar had bij het brave buurclubje Excelsior een 2-0 zege geboekt, in een wedstrijd waaraan geen einde leek te komen.
Geluk zit in kleine dingen, zeker voor hen die Feyenoord een warm hart toedragen. Toch liep er op het gemalen rubber van Woudestein één speler rond die met recht trots mocht zijn. Leroy Fer was in de weken voorafgaand aan de Rotterdamse derby verguisd door de eigen achterban. Door zijn weigering om een nieuw contract te tekenen en zijn flirt met FC Twente transformeerde de middenvelder plots van gekoesterd talent tot paria in De Kuip.
Hij werd uitgejouwd tijdens oefenwedstrijden, uitgefloten op de Open Dag en weggeduwd door een boze fan na een vriendschappelijk potje in Barendrecht. Ook waren er spandoeken met boodschappen aan zijn adres, ze varieerden van ludiek tot venijnig.
Maar, en dat is het opzienbarende, het bloed van Fer ging er geen fractie sneller van stromen. Hij haalde zijn schouders op en ging gewoon weer voetballen. Vorige week zei hij in VI nog dat het hem eigenlijk helemaal niet zwaar viel om zich op Feyenoord te concentreren. 'Ik sta gewoon nog onder contract bij Feyenoord. Ik ben hier opgegroeid, dit is mijn club.' 
Een paar dagen later begon het nieuwe voetbalseizoen en waren er weer veel ogen op hem gericht. Misschien zouden de commotie en de druk van buitenaf nu toch invloed gaan hebben op Fer? Jazeker. De Uitsmijter, zoals ze de kleerkast-op-kicksen in de jeugd van Feyenoord al noemden, speelde tegen Excelsior een van zijn sterkste wedstrijden tot nu toe.
Tijdens zijn honderdste competitiewedstrijd voor Feyenoord was de man die vorig jaar in Oranje debuteerde sterker, gevaarlijker en bovenal beter dan de rest. Veel beter. Een indrukwekkende prestatie, zelfs tegen Excelsior. En vergeet niet, Fer is pas 21 jaar.
Vrijdag in Kralingen heeft Fer ongetwijfeld weer wat twijfelaars over de streep getrokken. Technisch directeur Martin van Geel zei na afloop dat een verkoop van Fer absoluut niet meer aan de orde kan zijn, maar dat soort uitspraken houdt in de voetballerij doorgaans nooit lang stand. Een vertrek naar FC Twente hangt nog altijd in de lucht. Fer wil dolgraag naar Enschede. Voetballen in de Champions League, bij een club die voor de titel gaat, in een team met spelers van wie híj nog wat kan leren.
Tja, geef hem eens ongelijk. Fer denkt aan zichzelf en aan zijn carrière, maar welke voetballer doet dat níét tegenwoordig? De boosheid van een deel van Het Legioen is daarom nogal misplaatst. Leroy Fer is wel degelijk een vent met karakter, dat heeft hij bewezen. Applaus komt hem meer toe dan afkeuring.
Tekst: Geert-Jan Jakobs Foto's: VI Images