Podolski, ongecompliceerd in woord en daad

Het is 6 juni 2004. Twee dagen na zijn negentiende verjaardag debuteert Podolski als international van Duitsland. Net als Bastian Schweinsteiger - een van zijn beste vrienden - mag hij in het oefenduel met Hongarije voor het eerst het Duitse shirt aantrekken. Een succes wordt het niet, want Die Mannschaft verliest met 0-2.

Maar het is wel het begin van een illuster hoofdstuk. Prinz Poldi neemt dertien jaar later, op woensdag 22 maart 2017, afscheid als een van de meest gewaardeerde en meest populaire internationals van Duitsland. 'Het wordt zeker een mooi moment, maar voor mij ook een treurig moment', zegt bondscoach Joachim Löw een dag voor de wedstrijd.     

Voor hem is het ook een einde van een tijdperk. Löw werkte inclusief zijn tijd als assistent-bondscoach ruim twaalf jaar met Podolski. Met uitzondering van de eerste twee interlands van Poldi onder Rudi Völler kwamen de twee elkaar steeds weer tegen bij de nationale ploeg.

'Hij veroverde overal de harten, omdat hij ongelooflijk veel empathie heeft voor de mensen. Hij heeft altijd iedereen het gevoel gegeven enorm belangrijk te zijn. Zo'n speler, zo'n mens als Lukas zullen we missen', is Löw vol lof over Podolski.

Het goede gevoel is wederzijds. 'Als je met een trainer meer dan tien jaar samenwerkt, dat ontstaat er iets speciaals, ook buiten het veld', zegt Podolski op zijn beurt. 'Hij heeft me als speler veel bijgebracht, maar ook veel buiten de lijnen.'

Ongetwijfeld zal Löw in april 2008 een hartig woordje hebben gevoerd met Podolski. De dan 23-jarige aanvaller komt tijdens de wedstrijd tegen Wales in conflict met Michael Ballack, die in duidelijke taal Poldi tactisch terecht heeft gewezen. Het antwoord is ongekend: een oorvijg. De rel wordt in de kiem gesmoord en Podolski maakt uit eigen beweging vijfduizend euro over aan een goed doel.  

Het zal niet een van zijn warmste herinneringen zijn uit zijn rijke interlandcarrière, met 129 wedstrijden, 49 doelpunten, zeven eindtoernooien en één wereldtitel. Maar het succes van 2014 is naar eigen zeggen niet het hoogtepunt. 'Er zijn geen grote momenten die ik eruit kan pikken. Dat zou niet eerlijk zijn ten opzichte van de andere momenten.'

Het is een echte 'Poldi', want Podolski kwam en komt vaak ongecompliceerd uit de hoek. 'Zo is voetbal: vaak wint de beste!', is de gevleugelde uitspraak na de pijnlijke uitschakeling op het WK van 2006 door Italië na verlenging. 'Ik geef korte antwoorden, dan hoeven jullie ook niet zoveel te schrijven', hield hij journalisten ooit voor. Podolski maakt het niet moeilijker dan het is: 'Voetbal is simpel. Dat ding gaat erin en dan naar huis.'

Die ontwapende kracht komt ook naar boven als Löw in juni 2016 onder vuur ligt vanwege zijn hand in de broek. Podolski haalt de angel uit de dreigende affaire. 'Dat doen we toch allemaal', is zijn legendarische reactie. Het wordt nog steeds gezien als een van mooiste voorbeelden van communicatie in tijden van crisis.

Als eerbetoon aan zijn grote bijdrage aan het Duitse voetbal binnen en buiten de lijnen draagt Podolski woensdag de aanvoerdersband. 'Sensationeel. Mooier kan niet om bij mijn laatste interland als kapitän het veld op te komen.'

• Meer over

• Ł. Podolski
• Duitsland