Portugees mirakel in Iberische kraker
Na anderhalve wedstrijd leek Spanje al zo goed als zeker van de kwartfinales, en scheen het gastland voor een schier onmogelijke missie te staan. Maar voor de slotdag in Poule A werden de Portugese gebeden verhoord en werden Raúl c.s. alsnog naar huis gestuurd. Invaller Nuno Gomes werd de gevierde held: 1-0.
Luiz Felipe Scolari had vooraf werkelijk álles uit de kast gehaald om Portugal op scherp te krijgen. 'Bondscoach van Portugal zijn is als de nacht doorbrengen met een meisje, en er de volgende ochtend achter komen dat ze aartslelijk is', sprak hij bijvoorbeeld aan de vooravond. En: 'Laten we eerlijk zijn: eigenlijk komt dit Portugal gewoon kwaliteit tekort.'
Ook voetbaltechnisch had de Braziliaan er veel aan gedaan om het onmogelijke toch nog mogelijk te maken: hij had nu eindelijk eens gekozen voor Cristiano Ronaldo in de Portugese basis. De vleugelaanvaller speelde vooral het eerste half uur erg sterk, en kreeg op slag van rust zelf de beste kans tot dan toe: de voorzet kwam van Luis Figo, waarna Ronaldo hoog boven de Spaanse defensie uittorende. Zijn kopbal miste echter juist het Spaanse doel.
De keuze voor Ronaldo (en Deco) maakte meteen duidelijk waar Portugal voor ging: de volle winst. Spanje wilde genoegen nemen met een gelijkspel en zakte in. Het leverde weliswaar een Portugees overwicht op, maar slechts weinig écht uitgespeelde kansen. Behalve de kopbal van Ronaldo had Miguel halverwege de eerste helft een goede schotkans, waarop Iker Casillas een antwoord klaar had. Spanje stelde daar vooral een kopbal van Fernando Torres (net over) tegenover. 
In de pauze bracht Scolari Nuno Gomes binnen de lijnen voor de tegenvallende Pauleta. Het bleek een gouden wissel, want tien minuten later bracht de aanvaller zijn land in opperste extase: De assist was van Figo, waarna Gomes aannam, draaide en van even buiten de zestienmeter in de hoek mikte: 1-0.
Aan de andere kant had Torres niet veel later dé mogelijkheid om Portugal terug in het moeras te duwen, maar het stiftje van de Spaanse aanvaller trof de paal. Zoals Costinha namens Portugal Casillas tot een uiterste redding dwong.
De Spaanse furie werd nog even wakker. En waar Scolari koos voor het verdedigen van de 1-0 (Armando Petit voor Figo), daar nam Iñaki Sáez alle risico (Fernando Morientes voor Juanito). Costinha (vrije kopbal hoog over) en Maniche (alleen voor Casillas) kregen zelfs nog dé mogelijkheid voor de defenitieve nekslag (vrije kopbal hoog over), die missers werden hen ras vergeven: thuisland Portugal maakte het mirakel waar en knikkerde buurland Spanje uit het toernooi.