PSV in the USA: teammanager Mart van den Heuvel onmisbaar

Dat er op het trainingskamp van PSV in Orlando haast alleen maar lachende gezichten te zien zijn, komt vooral door de goede resultaten van voor de winterstop en de vijf punten voorsprong op concurrent Ajax. Dat de faciliteiten en de trainingsomstandigheden goed zijn, speelt verder ook een voorname rol. De man achter de schermen die alles regelde, is Mart van den Heuvel. De 64-jarige teammanager die al ruim 36 jaar in dienst is van PSV en daarvoor al betrokken was bij het jeugdinternaat van de club vertelt over wat er allemaal bij de organisatie van zo’n trainingskamp op grote afstand komt kijken.

'In februari, maart kwam de aanvraag binnen of we mee wilden doen aan de Florida Cup. Die wordt dan met Marcel Brands en Phillip Cocu besproken en als we het ja zeggen, maken we een plan de campagne. Het is niet meer zo dat de trainingskampen gratis zijn, maar een deel wordt wel vergoed. We zijn nu ongeveer net zoveel kwijt als dat we naar Spanje waren gegaan.

Als de voorlopige contracten getekend zijn dan begin ik met sightseeing, ga ik alleen naar Orlando om te kijken. Het liefst doe ik alles in één dag, maar ik had dit keer drie dagen nodig. Ik bekijk hotels, de velden en andere faciliteiten en praat met de organisatie van het toernooi over wat zij willen en wat onze verplichtingen zijn. Daar maak ik rapporten van, als het dan goed genoeg wordt bevonden, worden de contracten definitief.

Daarna begint de feitelijke organisatie. Het zoeken naar de juiste vliegtickets en bekijken welk materiaal we allemaal mee moeten nemen. Dit keer hebben we 700 kilo extra bagage mee. Dat is vooral wedstrijd- en trainingsmateriaal en medische spullen. Daarnaast hebben we veel zaken als bijvoorbeeld pionnen, stokken en doeltje geregeld in Amerika. De spelers trainen bijvoorbeeld met de Adidas Telstar, de officiële WK bal. Die hebben ze hier ook, hoeven wij ze niet mee te nemen. Een net met ballen is heel onhandig te vervoeren.

Eten nemen we niet mee. Het enige dat ik zelf meeneem is pindakaas, hagelslag en Duo Penotti voor het ontbijt, dat hebben ze niet overal. En wat snoepgoed, van die candybars, voor als ze 's avonds een keer flauw zijn. Het water en de hersteldrank heb ik hier geregeld. De dokters hebben het gecheckt, gekeken wat er in zit en het schijnt één van de beste hersteldranken te zijn. Wat de jongens verder iedere dag eten, hebben we van tevoren helemaal doorgenomen. Onze kok is niet mee, maar hij heeft wel het menu samengesteld en dat met de koks in Amerika door genomen. Het zijn drie tot vier maaltijden per dag die gecheckt zijn door de medische staf. Ik bel daar dan als extra check nog achteraan zodat het zeker goed komt.

Eén van de eerste dagen hier was het toch niet goed. Hadden de koks in het hotel pasta gemaakt, maar alles er al door gedaan. Dat was een beetje saai, de jongens konden zelf geen keuze maken in of ze wel of geen groente of welke saus ze wilden. Dan praat ik even met de chefkok en ik laat onze kok nog even bellen en dan wordt het geregeld. Nooit varkensvlees erdoor. Altijd rund, kip of vis.

Het weer was de eerste dagen iets minder dan dat ze hier gewend zijn, maar volgens mij was het juist perfect weer om te trainen. Voor de rest kunnen we in Orlando heel goed werken. Er was wel even wat gedoe over het veld, er komen steeds plukjes los, het was niet goed bijgewerkt. Die mannen die het moeten onderhouden, werkten in het weekend niet. Nu wordt het wel onderhouden. Geloof me, als ze ergens niet tevreden over zijn, weten de spelers en de staf me altijd te vinden.

De jongens van nu zijn niet heel veeleisender dan de spelers van vroeger. Maar het is allemaal anders en uitgebreider geworden. Met gezond eten en drinken en er moet natuurlijk overal goede wifi zijn. Aparte dingen hebben we natuurlijk ook wel gehad. Met deze groep hebben we er geen last van, maar bij voetballers die moslim zijn, speelt de Ramadan natuurlijk ook een rol. Dan stond ik weleens 's ochtends om vijf uur pasta te koken en sausjes te maken. Dan bracht ik dat voor de zon opkwam bij de jongens op de kamer.

Soms lopen we wel ergens tegenaan. We wilden bijvoorbeeld iedereen tegelijk laten vliegen. Normaal vliegt iedereen businessclass op zulke lange vluchten, maar we konden nog maar vijftien plaatsen in die klasse krijgen. De rest moest economy plus zitten. We gingen niet schiften in de spelersgroep. De staf vloog businessclass en ik zat achterin bij de spelers. Dan wordt er even wat tegengestribbeld, maar dat druk ik dan direct de kop in. Dat accepteren ze ook van me.

'Ik probeer het de spelers altijd naar de zin te maken'

Ik probeer het de spelers altijd naar de zin te maken. In Orlando heb ik geregeld dat ze naar die NBA-basketbalwedstrijd van Orlando Magic konden. Phillip vond het prachtig. Het moet natuurlijk wel in het programma passen, maar ik stem alles af met de trainer. Een kaartje kostte tweehonderd dollar, maar de spelers moesten wel zelf betalen. Eerst wilde iedereen graag totdat ik vertelde dat het voor eigen kosten was. Waren er een paar die tegenstribbelden. Ik zei: "Ik heb voor iedereen een kaartje gekocht, als je niet meegaat, betaal je toch." Natuurlijk ging iedereen mee en ze vonden het hartstikke leuk. Wat een show, dat kennen wij helemaal niet.

Ik ben tevreden als het allemaal goed loopt en tijdens dit trainingskamp krijg ik weinig klachten. Daar haal ik mijn voldoening wel uit. Misschien doe ik weleens teveel, maar ik wil ook niet de helft weggeven. Ik wil het zelf in de hand houden, anders begin ik te twijfelen of het wel gebeurt. Laat mij dit nou maar lekker doen, dan weet ik zeker dat het goed gebeurt. Ik moet in principe nog een paar jaar werken, maar ik hoop niet dat ik dan thuis hoeft te blijven zitten. Het is ook geen werken, meer een hobby, het is gewoon leuk. Ik zou het niet kunnen missen.'

• Meer over

• PSV