Sanogo: de potentie van Anelka, een lichaam van glas
Met Yaya Sanogo heeft Ajax een ruwe diamant in huis gehaald. Een profiel van een door spot gedreven man van glas.
'No Sanogo no party.' Andrea Pirlo deed de uitspraak op verzoek en oogde gehaast en ongeïnteresseerd, maar het korte filmpje (zie onder) groeide augustus vorig jaar desondanks uit tot een hit op social media.
Een oprechte aanbeveling van Pirlo was het dan ook niet. De door de Italiaan aangezwengelde hype volgde op een salvo van vier doelpunten van Sanogo in een oefenduel met Benfica. Gedreven door cynisme, sarcasme en de frustratie over het aankoopbeleid van hun club besloten Arsenal-fans bij gebrek aan beter Sanogo te omarmen. Een cultheld was geboren. Tegen wil en dank. De spottende hype bleek voor Sanogo het begin van het einde bij Arsenal, helemaal nadat de club even later met Danny Welbeck alsnog diep in de buidel tastte voor een spits.
Maar er was een tijd dat Sanogo oprecht werd bejubeld. En dat is nog niet eens zo lang geleden. Als jeugdspeler van de beroemde academie van AJ Auxerre gold Sanogo als een van de grootste talenten van Frankrijk. In elke lichting scoorde hij aan de lopende band en ook in nationale jeugdploegen was hij een hit. Sanogo debuteerde op zijn zestiende in de hoofdmacht van Auxerre en een stormachtige doorbraak leek slechts een kwestie van tijd.
Gokje
Maar toen kwamen de blessures. In het voorjaar van 2010 brak Sanogo zijn onderbeen. Een half jaar later was hij er weer bovenop, maar snel sloeg het noodlot weer toe in de vorm van een spierscheuring. 'Dit is een gokje', zei Arsène Wenger dan ook na het aantrekken van Sanogo in 2013. 'Hij is een enorm talent, maar heeft nu al bijna twee jaar niet gespeeld.'
Wenger nam de gok echter niet zomaar: 'Sanogo heeft alles om een geweldige spits te worden. Hij is sterk, technisch vaardig en atletisch. Hij kan tegelijkertijd fungeren als aanspeelpunt en afmaker.' Vooral dat laatste moet Ajax als muziek in de oren klinken. 'Maar', vervolgde Wenger in 2013 'alles valt of staat met zijn fitheid. Hij moet blessurevrij blijven.'
Anelka
Dat lukte Sanogo niet. Want iets meer dan een maand na zijn komst naar Londen werd hij getroffen door een slepende rugblessure, die hem een half seizoen aan de kant hield. Daardoor bleef zijn inbreng in zijn eerste seizoen beperkt tot acht invalbeurten. Het seizoen 2014/15 moest vervolgens het jaar van Sanogo worden, maar al snel liep hij een hamstringblessure op die hem vier maanden aan de kant hield.
'Ik ken weinig spelers die net zoveel pech hebben gehad met blessures als hij', toonde Wenger na die tweede blessure van Sanogo zijn medeleven. Eerder had hij zijn jonge pechvogel al vergeleken met een illustere voorganger: 'Als ik Yaya soms aan het werk zie op de training, sta ik versteld. Hij doet me denken aan Nicolas Anelka. Toen ik hem naar Arsenal haalde en opstelde vroeg iedereen waarom ik geen echte spits kocht. Maar met Anelka in de spits werden we wel mooi kampioen. Dat kan met Sanogo ook.'
Waarheid
Dat scenario herhaalde zich niet, want Wenger besloot Sanogo in januari 2015 bij Crystal Palace te stallen. 'Hij moet nu echt gaan spelen. Als hij ritme opbouwt en elke week minuten maakt, kan hij de wereld laten zien wie de echte Yaya Sanogo is', verklaarde Wenger die beslissing.
Wie de echte Yaya Sanogo is, is voor de wereld echter nog een raadsel. Want met drie basisplaatsen en een handvol invalbeurten bij Crystal Palace schoot de Fransman weinig op. Wel bleef hij voor het eerst in tijden voor een langere periode aaneengesloten fit. Het is de karige winst van een in sportief opzicht opnieuw verloren seizoen.
Dus daarom staat Sanogo nu voor het seizoen van de waarheid. Opnieuw. Op 22-jarige leeftijd moet de spits het predicaat van talent eindelijk van zich afschudden. Over zijn talent bestaat geen twijfel. Over zijn fysiek des te meer. In Amsterdam moet Sanogo niet alleen de spot en kritiek, maar vooral zijn eigen lichaam zien te overwinnen.
Om mee te kunnen praten, moet je ingelogd zijn met je VI-account.
Login