Sheffield United prikt de bubbel door die de Premier League deels is

De selectie telt veertien Engelsen, vier Ieren, twee Schotten, een Welshman, een Noord-Ier, een verdwaalde Fransman, een Bosniër en een Nederlandse reservedoelman. De manager begon zijn trainersloopbaan achttien jaar geleden op het negende niveau bij Alfreton Town. Alles aan het Sheffield United van Chris Wilder is vreemd.

Dat klinkt gek voor een Engelse club met veelal Engelse spelers en een Engelse manager, maar toch lijken ze met z’n allen een verkeerde afslag te hebben genomen. Iemand heeft Sheffield United per ongeluk ingeschreven voor een competitie waarin het niet thuishoort. Nog onwaarschijnlijker: die verkeerd ingeschreven ploeg won uit bij Arsenal en speelde gelijk tegen Manchester United en Tottenham Hotspur.

Deze week las ik een leuk stuk over de trainer Sheffield United. In de openingsalinea van het artikel in The Athletic stond een man op een ladder. De man op de ladder had net zijn handtekening gezet als de nieuwe trainer. Tijdens zijn wandeling door het stadion van de nieuwe club had hij zich kapot lopen ergeren aan alle filosofische boodschappen op de muren. Quotes om de spelers te motiveren. Sommige trainers en directeuren hangen er een heel stadion of trainingscomplex mee vol. Chris Wilder is er, zo blijkt, een beetje allergisch voor. Hij was zo ongeduldig dat hij zelf met een blik verf en een kwast aan de haal ging. Weg met alle boodschappen.

Toen Wilder aan zijn klus begon, speelde Sheffield United op het derde niveau. Het was net elfde geëindigd in League One. Flink wat spelers uit de huidige selectie hebben de opmars van onderaf meegemaakt. Chris Basham, Jack O’Connell, John Fleck, John Lundstram, Billy Sharp hebben zich samen met Wilder door de divisies omhoog geknokt. Ze hebben de twee promoties samen gevierd en nemen het nu op tegen clubs met mammoetbegrotingen.

Sheffield United speelt herkenbaar, aanvallend voetbal. Dat deden ze al in League One en dat doen ze ook op Old Trafford, Stamford Brigde en Goodison Park. In een 3-5-2 systeem dat afwijkt van het 3-5-2 systeem van bijvoorbeeld Inter. George Baldock en Enda Stevens zijn de wingbacks die hele flank voor hun rekening nemen. Maar Sheffield heeft ook nog overlappende centrale verdedigers. Dat klinkt als een verzinsel uit een computerspel, maar op Bramall Lane zijn ze er inmiddels aan gewend geraakt. Op momenten kan het zomaar gebeuren dat Jack O’Connell zijn plek links centraal achterin verlaat en over de flank naar voren dendert.

Heatmaps van Sheffield hebben iets surrealistisch. Aan het begin van dit seizoen hadden die overlappende centrale verdedigers nog iets komisch, in elk artikel over de club werd het wel aangehaald als iets exotisch, maar op bijna de helft van het seizoen mogen we concluderen dat het avontuur van Sheffield United in de Premier League geen exotische grap is.

In tegenstelling tot Arsenal, Everton en Manchester United weet Chris Wilder precies wat hij van zijn spelers verlangt en begrijpen de spelers precies wat hun coach bedoelt. Zonder magische spreuken op de muren. Maar door gewoon menselijk gedrag, hard trainen, slimme scouting en een helder idee over de speelwijze. Sheffield United en Wilder prikken de bubbel door die de Premier League deels is. Het begint allemaal met een ladder en een pot verf.

• Meer over

• C. Wilder
• Sheffield United
• Premier League 2019/2020