Simeone ziet finale niet als wraak, maar als nieuwe kans

Lissabon, 24 mei 2014. Het was de dag dat Atlético in volle vaart afstevende op de eerste Cup met de Grote Oren ooit voor de club. Na het verstrijken van de reguliere speeltijd stond de ploeg van Simeone immers nog met 1-0 voor. In de 93ste minuut dwong Sergio Ramos evenwel met een rake kopstoot een verlenging af en de rest is geschiedenis. De vechtmachine van de Argentijnse coach ging knock-out en verloor met 4-1. Lijdzaam moest worden toegezien hoe de aartsrivaal La Décima vierde.

Dit keer is Milaan het strijdtoneel. De belangen zijn hetzelfde. En toch moeten de twee finales los van elkaar gezien worden, meent Simeone. 'In het voetbal bestaat wraak niet… Er zijn slechts nieuwe mogelijkheden. Wraak of revanche appelleert aan iets negatiefs, het grijpt immers terug op een nederlaag. Als je het over kansen hebt, gaat het om iets positiefs. En dat is wat wij willen. De ambitie en het vertrouwen uitstralen dat wij de Champions League kunnen winnen.'

Dat Atlético in de finale staat, is al knap te noemen. De ploeg van Simeone schakelde met Barcelona en Bayern München al twee topfavorieten uit. 'En nu staan we tegenover een derde team van wereldklasse. Al is Real weer een ander team. Ze zijn veel directer in hun spel en heel dreigend uit dode spelsituaties. Verdedigend zijn ze ook heel stabiel.' De Argentijnse coach heeft weinig met al bespiegelingen vooraf. 'Talk is cheap. We gaan onze uiterste best doen en dat is het.'

Volgens Simeone is ook de situatie van nu anders dan in 2014. Toen vocht Atlético zich immers een week voor de finale in een rechtstreeks gevecht met Barcelona naar de Spaanse titel. In Camp Nou was een 1-1 gelijkspel voldoende om de Catalaanse aanval af te slaan. 'Bovendien was er meer dan dat duel', aldus Simeone. 'Toen waren met Arda Turan en Diego Costa twee van onze belangrijkste spelers niet fit. Bovendien beschikten we toen over een wat volwassener team. Nu hebben we een jonge ploeg vol jongens die voor de eerste finale staan. En daarin gaan we alles geven, meer kunnen we niet geven.'