Duitsland

Vorm G-W-W-W-W

De manier waarop Duitsland de finale van dit WK bereikte was indrukwekkend. Gastland Brazilië werd totaal overlopen, wat resulteerde in een ongeëvenaarde 7-1 overwinning voor die Nationalelf. Het elftal van keuzeheer Joachim Löw liet zien dat het veel facetten van het spel beheerst: een verzorgde opbouw van achteruit, goed positiespel op het middenveld, veel pressing naar voren en wanneer mogelijk dodelijk in de omschakeling.

Philipp Lahm en Toni Kroos vormen het kloppende hart van de ploeg. Alleen Javier Mascherano zag dit WK meer passes aankomen dan het Duitse duo. Lahm begon het toernooi als middenvelder, maar werd voor het duel met Frankrijk (1-0 winst) rechtsback, vanwege een blessure van Skhodran Mustafi. Op die positie bewees hij ook zijn waarde door zijn directe tegenstanders uit te schakelen en twee assists te geven tegen Brazilië. Het liefst zou Löw zijn multifunctionele aanvoerder op drie plekken opstellen: als rechtsback, linksback en centrale middenvelder.

De 24-jarige Kroos heeft zich als spelmaker ondertussen ook onmisbaar gemaakt. Met zijn passing was hij al cruciaal in het Duitse elftal en tegen Brazilië begon hij ook nog te scoren. Met zijn traptechniek is hij ook bij dode spelmomenten belangrijk. Geen land scoorde dit WK zo vaak (5 keer) uit standaardsituaties als Duitsland. In de aanval is Thomas Müller met vijf doelpunten en drie assists de meest waardevolle speler.

Kroon
Het winnen van de wereldtitel moet de kroon op het werk van deze generatie Duitse spelers worden. Sinds 2006 reikte die Nationalelf op eindtoernooien steevast minimaal tot de halve finale, maar de hoofdprijs bleef vooralsnog uit. Dit WK lijken alle puzzelstukjes eindelijk op hun plaats te vallen, maar in de finale komt het zwakste deel van het elftal, de verdediging, flink onder druk te staan. Alleen Tim Howard moest dit WK vaker ingrijpen dan de uitblinkende doelman Manuel Neuer.

Duitsland gaat in de finale grotendeels vasthouden aan het elftal dat over Brazilië heen walste. Alleen voorin moet Löw een lastige keuze maken. Kiest hij voor de ervaring van Miroslav Klose, topscorer aller tijden op het WK, of krijgt de wendbare André Schürrle, die drie keer scoorde in vijf invalbeurten, de kans om zijn waarde te bewijzen?  

Argentinië

Vorm W-W-W-W-G (wns)

De schoonheidsprijs gaat Argentinië niet winnen, maar dat betekent niet dat de wereldtitel onhaalbaar is. Nooit wonnen de Zuid-Amerikanen dit toernooi met meer dan één doelpunt verschil. Tegen Iran bracht een bevlieging van Lionel Messi in de extra tijd de beslissing, in duel met Zwitserland maakte Ángel di Maria pas in de 118de minuut het verschil en tegen Nederland waren zelfs strafschoppen nodig. Het resultaat staat echter als een huis: de eerste WK-finale sinds 1990 is een feit.

Het succes is vooral te danken aan de hechte defensie. In de knock-outfase werd geen enkel tegendoelpunt geïncasseerd. In dat succes speelt de onverzettelijke Javier Mascherano een cruciale rol. Hij veroverde in zes wedstrijden maar liefst 42 ballen, wat tegen Oranje zelfs een anusverrekking opleverde. De entree van Martín Demichelis doet Argentinië ook goed. De 33-jarige routinier is kwetsbaar met ruimte in zijn rug, maar binnen een defensief ingesteld elftal is hij goud waard.

Messi
Aanvallend is de strategie van Argentinië terug te brengen tot een eenvoudig motto: alle ballen op Lionel Messi. Nederland maakte de sterspeler onschadelijk door mandekking, maar Duitsland gaat het met zonedekking proberen. Dat wordt nog een hels karwei. Messi had dit WK de meeste succesvolle dribbels, creëerde de meeste kansen voor zijn ploeggenoten en maakte ook nog eens vier doelpunten. Bij zes van de acht Argentijnse treffers dit toernooi was hij direct betrokken.

Voor de aanvaller van Barcelona is deze finale een unieke kans om definitief uit de schaduw te treden van Diego Armando Maradona, die in 1986 Argentinië met zijn dribbels naar de wereldtitel dirigeerde. Destijds wonnen de Zuid-Amerikanen in een finale met 3-2 van West-Duitsland, maar Maradona scoorde niet. Als Messi dat wel doet, dan legt hij ook zijn laatste criticasters in eigen land definitief het zwijgen op.

Onderlinge historie

De onderlinge balans slaat uit in het voordeel van Argentinië. De Zuid-Amerikanen wonnen negen keer van Duitsland, speelden vier keer gelijk en verloren zeven keer. Op het WK won Argentinië echter slechts eenmaal van die Nationalelf, in de eerder aangehaalde finale in 1986. Vier jaar later namen de Duitsers revanche door met 1-0 te winnen. Op de laatste twee mondiale eintoernooien zorgde Duitsland bovendien door de uitschakeling van Argentinië, waarbij vooral de 4-0 in 2010 in het oog springt.

*=winnaar na strafschoppen

• Meer over

• Duitsland
• Argentinië
• Wereldkampioenschap Brazilië 2014
• Duitsland - Argentinië (1-0)