Stevens, altijd bikkelhard voor zijn spelers én zichzelf

Stevens had zich net met VfB Stuttgart voor het tweede seizoen als crisismanager in de Bundesliga gehandhaafd, toen Stevens zich in zijn nadagen als trainer ineens openlijk uitliet over de wensen die hij nog had. 'Een klus bij een nationaal team vind ik zeker aantrekkelijk', zei de toen 61-jarige Limburger in gesprek met de NOS, waarbij hij zijn zinnen had gezet op een land als Italië, Oostenrijk, Zwitserland of Duitsland.

Aan het Nederlands elftal dacht hij geen moment. 'Ik moet eerlijk tegen mezelf zijn. Mijn denkwijze past niet bij de Hollandse school', realiseerde hij zich ook wel. Toch had Stevens met zijn eigenzinnige filosofie wel degelijk succes in eigen land. Roda JC was begin jaren 90 zijn eerste klus als hoofdtrainer, waar de mijnwerkerszoon de teugels meteen wat strakker aanhaalde. Hands tijdens een partijspel op de training? Tien keer opdrukken. Discipline was het sleutelwoord in zijn vechtploeg, die een puntentotaal vergaarde dat normaal goed is voor een landstitel. Ware het niet dat Ajax in 1995 buitenaards presteerde.

Auto-ongeluk
Stevens keerde deze eeuw nog even terug bij Roda JC en PSV, waar beide avonturen vroegtijdig eindigden. De meeste bekendheid vergaarde hij toch als trainer in Duitsland, ook al had hij nog uitstapjes naar Red Bull Salzburg en PAOK Saloniki. Stevens, die het zelf als bikkelharde verdediger tot achttien optredens voor Oranje schopte, leek de Bundesliga op het lijf geschreven. En andersom. Toch waren er ook gemengde gevoelens over een dienstverband bij onze oosterburen. Een Duitser had immers schuld aan een auto-ongeluk waarbij zijn vader het leven liet. Stevens was toen zeventien en koesterde sindsdien wrok tegen Duitsers.

Toch bracht zijn eerste dienstverband bij Schalke hem meteen het absolute hoogtepunt in een turbulente trainerscarrière. Stevens eiste namelijk niet alleen het maximale van zijn spelers, maar ook van zichzelf. Met de Nederlanders Youri Mulder, Johan de Kock en Marco van Hoogdalem in zijn selectie won hij in 1997 de UEFA Cup met de club uit Gelsenkirchen. En vier jaar later was hij met Schalke tot in drie minuten extra tijd van de laatste speeldag virtueel kampioen van Duitsland, totdat Patrik Anderson met een vrije trap Bayern München alsnog de titel bezorgde in een uitduel met Hamburger SV.

Met zijn rauwe karakter won Stevens uiteindelijk nog titels met 1. FC Köln (Tweede Bundesliga) en Red Bull Salzburg (Oostenrijks kampioen), maar ontpopte hij zich deze eeuw vooral tot ultieme crisismanager in de Bundesliga. HSV, Schalke en tweemaal Stuttgart werden onder zijn impuls vanuit de onderste regionen gelanceerd op de ranglijst van de Bundesliga. Zelf was hij nog een beetje verbaasd toen 1899 Hoffenheim in oktober bij hem aanklopte, maar zijn statistieken bewezen toch echt dat hij de aangewezen persoon was om de nummer zeventien in de Bundesliga in veilige haven te loodsen.

Hoewel het Stevens-effect zich in zijn eerste maanden nog niet vertaalde in punten, sprak de clubleiding nog steeds vertrouwen uit in de Knurrer aus Kerkrade. Groot was de schok toen Stevens ineens zelf het nieuws aankondigde te vertrekken, iets wat zeker geen vlucht is gezien de slechte resultaten. 'De strijd die ik in Duitsland zou moeten leveren, wilde ik niet verliezen', refereerde hij in zijn biografie aan het overlijden van zijn vader. Achteraf gezien meenden ze alleen bij Hertha BSC dat Stevens er meer uit had moeten halen, wat hem daar in 2003 ook zijn baan kostte.

Zijn voorlaatste club Stuttgart prees hem om zijn rust, soevereiniteit en autoriteit. De buitenwereld neemt afscheid van een trainer van een uitstervend ras. Met zijn pure, ongepolijste karakter wist altijd iedereen waar hij aan toe was. Met af en toe een welgemeende vloek. Stevens zal zich wat dat laatste betreft zeker niet onbetuigd gelaten hebben, nadat hij te horen had gekregen dat hij zijn klus bij Hoffenheim vanwege gezondheidsredenen niet af mocht maken.

• Meer over

• PSV
• VfB Stuttgart
• 1899 Hoffenheim
• Hamburger SV
• Roda JC Kerkrade
• FC Köln
• Schalke 04
• Hertha BSC
• Bundesliga 2015/2016