Tank Sanharib Malki is bij Roda een tijger geworden
Voetbal International kiest na elke speelronde in de Eredivisie de Speler van de Week. Voor de negende speelronde was dat Roda JC Kerkrade-aanvaller Sanharib Malki.
Het gebeurde in het weekeinde waarin de mensenrechtencommissaris van de Verenigde Naties meldde dat er sinds de opstand in Syrië al drieduizend mensen zijn omgekomen. Amper 24 uur later velde Sanharib Malki – spits van Roda JC, maar geboren in Syrië – met twee goals het vonnis over ADO Den Haag. Voorwaar, hij was in staat om te juichen en deed na afloop ook nog mee in het Limburgse gezang en dans. Voetbal als kunstvorm van het kortstondige vergeten.
Na afloop van de 4-1 overwinning ging de vreugde bij Malki weer snel liggen en begon zijn hart te bloeden. Hij had de VN-meneer ook horen zeggen dat zich onder de dodelijke slachtoffers in Syrië minstens 186 kinderen bevinden. Oorlog, altijd maar kinderen die lijden, stilte.
En toen kwam onder het journalistenvolk ook nog even zijn bijnaam ter sprake. De Tank van Damascus werd Malki afgelopen zomer bij zijn intrede in Kerkrade genoemd, maar die benaming begint onsmakelijk te worden nu het oorlogstuig daadwerkelijk door de straten van Damascus rolt. Als hij dan toch een bijnaam moet meedragen, dan maar De Tijger.
Zo stond Sanharib Malki te boek in België, het land waar hij sinds zijn zesde woont. Samen met zijn ouders, drie oudere zussen en twee jongere broertjes vluchtten ze destijds uit Syrië, toen nog om economische motieven. Die zijn verdwenen, ook al omdat Malki een aardig talent voor voetballen bleek te hebben.
Hij groeide op bij Royale Union Saint-Gilloise in de Tweede Klasse, deed Jupiler League-ervaring op bij KV Roeselare en brak door bij Germinal Beerschot. In het seizoen 2007/08 nestelde Malki zich in de hoogste rangen van de topscorerslijst met zestien competitiedoelpunten in wat sindsdien het Jaar van de Tijger wordt genoemd. 
Want zo werd zijn onstuimige spel gekarakteriseerd. Malki is bepaald geen sieraad van een spits, maar meer een roofdier dat zijn klauw uitsteekt naar elke bal. Een gedrongen aanvallertje dat alle hoeken en gaten in duikt en negentig minuten lang over het veld giert als een opgevoerde brommer.
Na zijn doelpuntendrift voor Beerschot leek Malki's kostje gekocht. Harm van Veldhoven, destijds zijn trainer in Antwerpen, wilde hem in 2009 al naar Roda JC halen maar de transfer ketste af op de vraagprijs van één miljoen euro. Malki vertrok daarop naar Lokeren, werd verhuurd aan het Griekse Panthrakikos en ging rechtstreeks de droogte in.
Terug onder de warme mantel van Harm van Veldhoven, de coach die door Malki wordt geroemd om zijn menselijke benadering, begint de spits uit Syrië zijn carrière langzaam weer vlot te trekken.Zijn eerste basisplaats in de competitie tegen NAC leverde twee weken geleden direct twee goals op en zijn dubbelslag tegen ADO Den Haag bracht zijn totaal alweer op zes doelpunten.
Zijn goals tegen ADO - een schot en een kopbal - zagen er zowaar aardig uit en dat op zich is best bijzonder. In de zestien kan Sanharib Malki rommelen als de beste, zijn goals zijn vaak mooi door lelijkheid. Zo maakte hij zijn eerste treffer voor Roda JC (tegen FC Groningen) met de rechterknie.
'En ik heb ook al gescoord met mijn rug, mijn hand en via een koprol. Maar het gaat me niet om de schoonheid van goals, maar om de waarde ervan. Mensen herinneren je altijd aan je belangrijke doelpunten en dat is wat ik bij Roda JC wil realiseren.'
Tekst: Peter Wekking Foto's: VI Images